പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
മൌസല പര്വ
മൌസല പര്വ
അധ്യായ 7
സാര
വസുദേവ വിലാപ (1-22).
16007001 വൈശംപായന ഉവാച।
16007001a തം ശയാനം മഹാത്മാനം വീരമാനകദുംദുഭിമ്।
16007001c പുത്രശോകാഭിസംതപ്തം ദദര്ശ കുരുപുംഗവഃ।।
വൈശംപായനനു ഹേളിദനു: “കുരുപുംഗവനു പുത്രശോകദിംദ സംതപ്തനാഗി മലഗിദ്ദ മഹാത്മ വീര അനകദുംദുഭി വസുദേവനന്നു കംഡനു.
16007002a തസ്യാശ്രുപരിപൂര്ണാക്ഷോ വ്യൂഢോരസ്കോ മഹാഭുജഃ।
16007002c ആര്തസ്യാര്തതരഃ പാര്ഥഃ പാദൌ ജഗ്രാഹ ഭാരത।।
ഭാരത! കണ്ണുഗളു കണ്ണീരിനിംദ തുംബി വസുദേവനിഗിംതലൂ ഹെച്ചു ആര്തനാഗിദ്ദ ആ വിശാല എദെയ മഹാഭുജ പാര്ഥനു ആര്തനാഗിദ്ദ വസുദേവന പാദഗളന്നു ഹിഡിദു നമസ്കരിസിദനു.
16007003a സമാലിംഗ്യാര്ജുനം വൃദ്ധഃ സ ഭുജാഭ്യാം മഹാഭുജഃ।
16007003c രുദന്പുത്രാന്സ്മരന്സര്വാന്വിലലാപ സുവിഹ്വലഃ।
16007003e ഭ്രാതൄന്പുത്രാംശ്ച പൌത്രാംശ്ച ദൌഹിത്രാംശ്ച സഖീനപി।।
ആ മഹാഭുജ വൃദ്ധനു അര്ജുനനന്നു ബാഹുഗളിംദ ആലംഗിസിദനു മത്തു പുത്രരു, സഹോദരരു, മൊമ്മക്കളു, ഹെണ്ണുമക്കള മക്കളു, മത്തു സഖരു എല്ലരന്നൂ നെനപിസികൊംഡു തുംബാ വിഹ്വലനാഗി വിലപിസിദനു.
16007004 വസുദേവ ഉവാച।
16007004a യൈര്ജിതാ ഭൂമിപാലാശ്ച ദൈത്യാശ്ച ശതശോഽര്ജുന।
16007004c താന്ദൃഷ്ട്വാ നേഹ പശ്യാമി ജീവാമ്യര്ജുന ദുര്മരഃ।।
വസുദേവനു ഹേളിദനു: “അര്ജുന! നൂരാരു ഭൂമിപാലരന്നൂ ദൈത്യരന്നൂ യാരു ജയിസിദ്ദരോ അവരന്നു നോഡദേ ഇന്നൂ ജീവിസിദ്ദേനെ! അര്ജുന! നനഗെ മരണവേ ഇല്ലവെനിസുത്തദെ!
16007005a യൌ താവര്ജുന ശിഷ്യൌ തേ പ്രിയൌ ബഹുമതൌ സദാ।
16007005c തയോരപനയാത്പാര്ഥ വൃഷ്ണയോ നിധനം ഗതാഃ।।
അര്ജുന! പാര്ഥ! നിന്ന പ്രിയശിഷ്യരാഗിദ്ദ, നിന്ന ഗൌരവക്കെ പാത്രരാഗിദ്ദ ആ ഇബ്ബര ദുര്വര്തനെയിംദാഗി വൃഷ്ണിഗളു നിധനരാദരു!
16007006a യൌ തൌ വൃഷ്ണിപ്രവീരാണാം ദ്വാവേവാതിരഥൌ മതൌ।
16007006c പ്രദ്യുമ്നോ യുയുധാനശ്ച കഥയന്കത്ഥസേ ച യൌ।।
16007007a നിത്യം ത്വം കുരുശാര്ദൂല കൃഷ്ണശ്ച മമ പുത്രകഃ।
16007007c താവുഭൌ വൃഷ്ണിനാശസ്യ മുഖമാസ്താം ധനംജയ।।
കുരുശാര്ദൂല! ധനംജയ! അവരിബ്ബരു വൃഷ്ണിപ്രവീരരന്നൂ അതിരഥരെംദു മന്നിസുത്തിദ്ദെവു. അദര കുരിതു പ്രദ്യുമ്ന, യുയുധാന, നീനു മത്തു നന്ന പുത്ര കൃഷ്ണരു യാവാഗലൂ ഹേളികൊംഡു കൊച്ചികൊള്ളുത്തിദ്ദിരി! അവരിബ്ബരൂ വൃഷ്ണിനാശദ മുഖഗളാദരു.
16007008a ന തു ഗര്ഹാമി ശൈനേയം ഹാര്ദിക്യം ചാഹമര്ജുന।
16007008c അക്രൂരം രൌക്മിണേയം ച ശാപോ ഹ്യേവാത്ര കാരണമ്।।
അര്ജുന! നാനു ശൈനേയനന്നാഗലീ, ഹാര്ദിക്യനന്നാഗലീ, അക്രൂരനന്നാഗലീ, രൌക്മിണേയനന്നാഗലീ നിംദിസുവുദില്ല. ഇദക്കെ ആ ശാപവേ കാരണ!
16007009a കേശിനം യസ്തു കംസം ച വിക്രമ്യ ജഗതഃ പ്രഭുഃ।
16007009c വിദേഹാവകരോത്പാര്ഥ ചൈദ്യം ച ബലഗര്വിതമ്।।
16007010a നൈഷാദിമേകലവ്യം ച ചക്രേ കാലിംഗമാഗധാന്।
16007010c ഗാംധാരാന്കാശിരാജം ച മരുഭൂമൌ ച പാര്ഥിവാന്।।
16007011a പ്രാച്യാംശ്ച ദാക്ഷിണാത്യാംശ്ച പാര്വതീയാംസ്തഥാ നൃപാന്।
16007011c സോഽഭ്യുപേക്ഷിതവാനേതമനയം മധുസൂദനഃ।।
പാര്ഥ! കേശിനി മത്തു കംസരന്നു ജയിസിദ, ബലഗര്വിത ചൈദ്യനന്നു സംഹരിസിദ, നൈഷാദി ഏകലവ്യ, കാലിംഗ, മാഗധരു, ഗാംധാരരു, കാശിരാജ മത്തു മരുഭൂമിയ പാര്ഥിവരന്നു, പൂര്വദിക്കിന, ദക്ഷിണദിക്കിന മത്തു പര്വതഗളല്ലിന നൃപരന്നു ഗെദ്ദ ആ ജഗത്പ്രഭു മധുസൂദനനു യദുഗള ഈ വിനാശവന്നു ഉപേക്ഷിസിദനു!
16007012a തതഃ പുത്രാംശ്ച പൌത്രാംശ്ച ഭ്രാതൄനഥ സഖീനപി।
16007012c ശയാനാന്നിഹതാന്ദൃഷ്ട്വാ തതോ മാമബ്രവീദിദമ്।।
പുത്രരു, പൌത്രരു, സഹോദരരു മത്തു സഖരു ഹതരാഗി മലഗിദുദന്നു നോഡി അവനു നനഗെ ഹീഗെ ഹേളിദനു:
16007013a സംപ്രാപ്തോഽദ്യായമസ്യാംതഃ കുലസ്യ പുരുഷര്ഷഭ।
16007013c ആഗമിഷ്യതി ബീഭത്സുരിമാം ദ്വാരവതീം പുരീമ്।।
“പുരുഷര്ഷഭ! ഇംദു കുലദ അംത്യവായിതു. ബീഭത്സുവു ഈ ദ്വാരവതീ പുരക്കെ ബരുത്താനെ.
16007014a ആഖ്യേയം തസ്യ യദ്വൃത്തം വൃഷ്ണീനാം വൈശസം മഹത്।
16007014c സ തു ശ്രുത്വാ മഹാതേജാ യദൂനാമനയം പ്രഭോ।
16007014e ആഗംതാ ക്ഷിപ്രമേവേഹ ന മേഽത്രാസ്തി വിചാരണാ।।
അവനിഗെ ഇല്ലി നഡെദ വൃഷ്ണിഗള മഹാവിനാശദ കുരിതു ഹേളു. പ്രഭോ! യദുഗള ഈ വിനാശദ കുരിതു കേളിദ കൂഡലേ ബേഗനേ ആ മഹാതേജസ്വിയു ബരുത്താനെ. അദര കുരിതു വിചാരിസുവ അവശ്യകതെയില്ല.
16007015a യോഽഹം തമര്ജുനം വിദ്ധി യോഽര്ജുനഃ സോഽഹമേവ തു।
16007015c യദ്ബ്രൂയാത്തത്തഥാ കാര്യമിതി ബുധ്യസ്വ മാധവ।।
നാനേ അര്ജുനനെംദൂ അര്ജുനനു നാനെംദൂ തിളിദുകോ! മാധവ! അവനു ഏനു മാഡബേകെംദു ഹേളുത്താനോ അദന്നേ നീനു മാഡബേകു.
16007016a സ സ്ത്രീഷു പ്രാപ്തകാലം വഃ പാംഡവോ ബാലകേഷു ച।
16007016c പ്രതിപത്സ്യതി ബീഭത്സുര്ഭവതശ്ചൌര്ധ്വദേഹികമ്।।
പാംഡവനു സ്ത്രീയരന്നൂ ബാലകരന്നു രക്ഷിസുത്താനെ. കാലബംദാഗ ബീഭത്സുവു നിന്ന ഔര്ധ്വദേഹികവന്നൂ മാഡുത്താനെ.
16007017a ഇമാം ച നഗരീം സദ്യഃ പ്രതിയാതേ ധനംജയേ।
16007017c പ്രാകാരാട്ടാലകോപേതാം സമുദ്രഃ പ്ലാവയിഷ്യതി।।
ധനംജയനു ഹൊരടുഹോദ കൂഡലേ ഈ നഗരിയു, കോടെ-കൊത്തലഗളൊംദിഗെ സമുദ്രദല്ലി മുളുഗിഹോഗുത്തദെ.
16007018a അഹം ഹി ദേശേ കസ്മിംശ്ചിത്പുണ്യേ നിയമമാസ്ഥിതഃ।
16007018c കാലം കര്താ സദ്യ ഏവ രാമേണ സഹ ധീമതാ।।
നാനാദരോ ധീമംത രാമനൊംദിഗെ യാവുദോ പുണ്യ പ്രദേശദല്ലി നിയമവന്നാചരിസി കാലവന്നു കായുത്തേനെ.”
16007019a ഏവമുക്ത്വാ ഹൃഷീകേശോ മാമചിംത്യപരാക്രമഃ।
16007019c ഹിത്വാ മാം ബാലകൈഃ സാര്ധം ദിശം കാമപ്യഗാത്പ്രഭുഃ।।
ഹീഗെ ഹേളി അചിംത്യപരാക്രമി പ്രഭുവു ബാലകരൊംദിഗെ നന്നന്നു ബിട്ടു ഇഷ്ടബംദല്ലിഗെ ഹൊരടുഹോദനു.
16007020a സോഽഹം തൌ ച മഹാത്മാനൌ ചിംതയന്ഭ്രാതരൌ തവ।
16007020c ഘോരം ജ്ഞാതിവധം ചൈവ ന ഭുംജേ ശോകകര്ശിതഃ।।
നാനു ആ നിന്ന ഇബ്ബരു ഭ്രാതൃഗള മത്തു ഘോര കുലവധെയ കുരിതു ചിംതിസുത്താ ശോകകര്ശിതനാഗി ആഹാരവന്നു ത്യജിസിദ്ദേനെ.
16007021a ന ച ഭോക്ഷ്യേ ന ജീവിഷ്യേ ദിഷ്ട്യാ പ്രാപ്തോഽസി പാംഡവ।
16007021c യദുക്തം പാര്ഥ കൃഷ്ണേന തത്സര്വമഖിലം കുരു।।
പാംഡവ! നാനു ഏനന്നൂ തിന്നുവുദില്ല. ബദുകിയൂ ഇരുവുദില്ല. ഒള്ളെയദായിതു. നീനു ഇല്ലിഗെ ബംദെ. പാര്ഥ! കൃഷ്ണനു ഏനെല്ല ഹേളിദ്ദനോ അദന്നു സംപൂര്ണവാഗി മാഡു!
16007022a ഏതത്തേ പാര്ഥ രാജ്യം ച സ്ത്രിയോ രത്നാനി ചൈവ ഹ।
16007022c ഇഷ്ടാന്പ്രാണാനഹം ഹീമാംസ്ത്യക്ഷ്യാമി രിപുസൂദന।।
പാര്ഥ! രിപുസൂദന! ഈ രാജ്യ, സ്ത്രീയരു, മത്തു രത്നഗളെല്ലവൂ ഈഗ നിന്നദേ! നാനു ഈ ഇഷ്ട പ്രാണഗളന്നു ത്യജിസുത്തേനെ!””
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീമഹാഭാരതേ മൌസലപര്വണി അര്ജുനവസുദേവസംവാദേ സപ്തമോഽധ്യായഃ।।
ഇദു ശ്രീമഹാഭാരതദല്ലി മൌസലപര്വണി അര്ജുനവസുദേവസംവാദ എന്നുവ ഏളനേ അധ്യായവു.