പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
അനുശാസന പര്വ
ദാനധര്മ പര്വ
അധ്യായ 95
സാര
ഭിക്ഷുരൂപധരനാദ ഇംദ്രനിംദ കൃത്യെയ സംഹാര, സപ്തര്ഷിഗള രക്ഷണെ (1-86).
13095001 ഭീഷ്മ ഉവാച।
13095001a അഥാത്രിപ്രമുഖാ രാജന്വനേ തസ്മിന്മഹര്ഷയഃ।
13095001c വ്യചരന് ഭക്ഷയംതോ വൈ മൂലാനി ച ഫലാനി ച।।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “രാജന്! ആഗ അത്രിയേ മൊദലാദ ആ മഹര്ഷിഗളു വനദല്ലി സംചരിസുത്താ ഫലമൂലഗളന്നു തിന്നുത്തിദ്ദരു.
13095002a അഥാപശ്യന്സുപീനാംസപാണിപാദമുഖോദരമ്।
13095002c പരിവ്രജംതം സ്ഥൂലാംഗം പരിവ്രാജം ശുനഃസഖമ്।।
ആഗ അവരു ഹൃഷ്ടപുഷ്ട ഹെഗലു-കൈകാലു-മുഖ-ഹൊട്ടെഗളിംദ കൂഡിദ്ദ സ്ഥൂലശരീരീ സംന്യാസിയോര്വനു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദുദന്നു നോഡിദരു.
13095003a അരുംധതീ തു തം ദൃഷ്ട്വാ സര്വാംഗോപചിതം ശുഭാ।
13095003c ഭവിതാരോ ഭവംതോ വൈ നൈവമിത്യബ്രവീദൃഷീന്।।
സര്വാംഗപുഷ്ടനാഗിദ്ദ മത്തു ശുഭനാഗിദ്ദ അവനന്നു നോഡി അരുംധതിയു ഋഷിഗളിഗെ “നീവെംദൂ ഹീഗാഗലാരിരി” എംദു ഹേളിദളു.
13095004 വസിഷ്ഠ ഉവാച।
13095004a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകമഗ്നിഹോത്രമനിര്ഹുതമ്।
13095004c സായം പ്രാതശ്ച ഹോതവ്യം തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
വസിഷ്ഠനു ഹേളിദനു: “ഇവനിഗെ നമ്മംതെ അഗ്നിഹോത്രദ ചിംതെയില്ല. സായംകാല പ്രാതഃകാലഗളല്ലി ഹോമമാഡബേകെംബ ചിംതെയില്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ടപുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊംദിഗെ തിരുഗുത്തിദ്ദാനെ.”
13095005 അത്രിരുവാച।
13095005a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ക്ഷുധാ വീര്യം സമാഹതമ്।
13095005c കൃച്ച്രാധീതം പ്രനഷ്ടം ച തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
അത്രിയു ഹേളിദനു: “ഇവനു നമ്മംതെ ഹസിവെയിംദ ദുര്ബലനാഗില്ല. കഷ്ടപട്ടു അധ്യയനമാഡിദ്ദ വേദഗളു ക്ഷുദ്ബാധെയിംദ നമ്മല്ലി ലുപ്തവാഗി ഹോഗുവുദരിംദ നാവു ചിംതെഗൊളഗാഗിദ്ദേവെ. അവനിഗെ അംതഹ ചിംതെഗള്യാവുദൂ ഇല്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊംദിഗെ തിരുഗുത്തിദ്ദാനെ.”
13095006 വിശ്വാമിത്ര ഉവാച।
13095006a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ശശ്വച്ചാസ്ത്രം ജരദ്ഗവഃ।
13095006c അലസഃ ക്ഷുത്പരോ മൂര്ഖസ്തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
വിശ്വാമിത്രനു ഹേളിദനു: “ഹസിവിന കാരണദിംദ നമ്മല്ലി ശാസ്ത്ര-ധര്മഗളു ക്ഷീണിസുത്തിരുവംതെ ഇവനല്ലി ക്ഷീണിസില്ല. ഇവനു സോമാരിയു. ഹസിവെയന്നു ഹോഗലാഡിസികൊള്ളുവുദരല്ലിയേ നിരതനാഗിരുവവനു മത്തു മൂര്ഖനു. ഇദരിംദാഗി ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദാനെ.”
13095007 ജമദഗ്നിരുവാച।
13095007a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ഭക്തമിംധനമേവ ച।
13095007c സംചിംത്യ വാര്ഷികം കിം ചിത്തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
ജമദഗ്നിയു ഹേളിദനു: “നമ്മംതെ ഇവനിഗെ വര്ഷപൂര്തി അന്ന മത്തു ഇംധനവന്നു സംഗ്രഹിസുവ യോചനെയേ ഇല്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദാനെ.”
13095008 കശ്യപ ഉവാച।
13095008a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ചത്വാരശ്ച സഹോദരാഃ।
13095008c ദേഹി ദേഹീതി ഭിക്ഷംതി തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
കശ്യപനു ഹേളിദനു: “നമ്മംതെ ഇവനിഗെ കൊഡു കൊഡു എംദു ബേഡികൊള്ളുവ നാല്കു സഹോദരരൂ1 ഇല്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദാനെ.”
13095009 ഭരദ്വാജ ഉവാച।
13095009a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ബ്രഹ്മബംധോരചേതസഃ।
13095009c ശോകോ ഭാര്യാപവാദേന തേന പീവാന്ശുനഃസഖഃ।।
ഭരദ്വാജനു ഹേളിദനു: “ഈ വിവേകശൂന്യ ബ്രഹ്മബംധുവിഗെ നമ്മംതെ ഹെംഡതിഗെ കെട്ട അപവാദ ബരുത്തദെ എന്നുവ ശോകവില്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദാനെ.”
13095010 ഗൌതമ ഉവാച।
13095010a നൈതസ്യേഹ യഥാസ്മാകം ത്രികൌശേയം ഹി രാംകവമ്।
13095010c ഏകൈകം വൈ ത്രിവാര്ഷീയം തേന പീവാന് ശുനഃസഖഃ।।
ഗൌതമനു ഹേളിദനു: “നമ്മംതെ ഇവനിഗെ മൂരു മൂരു വര്ഷഗള വരെഗെ മൂരു എളെയിംദ മാഡിദ കുശദ മേഖലെ മത്തു മൃഗചര്മവന്നു ധരിസബേകാഗില്ല. ആദുദരിംദ ഇവനു ദഷ്ട-പുഷ്ടനാഗിദ്ദാനെ മത്തു നായിയൊഡനെ സംചരിസുത്തിദ്ദാനെ.””
13095011 ഭീഷ്മ ഉവാച।
13095011a അഥ ദൃഷ്ട്വാ പരിവ്രാട്സ താന്മഹര്ഷീന് ശുനഃസഖഃ।
13095011c അഭിഗമ്യ യഥാന്യായം പാണിസ്പര്ശമഥാചരത്।।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “ആ മഹര്ഷിഗളന്നു നോഡി നായിയ സഖനാഗിദ്ദ സംന്യാസിയു അവര ബളിബംദു യഥാന്യായവാഗി കൈയിംദ അവരന്നു മുട്ടിദനു.
13095012a പരിചര്യാം വനേ താം തു ക്ഷുത്പ്രതീഘാതകാരികാമ്।
13095012c അന്യോന്യേന നിവേദ്യാഥ പ്രാതിഷ്ഠംത സഹൈവ തേ।।
അന്യോന്യര കുശലഗളന്നു ഹേളികൊള്ളുത്താ ഋഷിഗളു താവു ഹസിവന്നു നിവാരിസികൊള്ളുവുദക്കാഗി ആ വനദല്ലി സംചരിസുത്തിരുവുദാഗി ഹേളിദരു. ആഗ അവരു അവനൊംദിഗെ ഒട്ടിഗേ ഹൊരടരു.
13095013a ഏകനിശ്ചയകാര്യാശ്ച വ്യചരംത വനാനി തേ।
13095013c ആദദാനാഃ സമുദ്ധൃത്യ മൂലാനി ച ഫലാനി ച।।
ഒംദേ കാര്യ-നിശ്ചയഗളന്നു ഹൊംദിദ്ദ അവരു വനഗളല്ലി സംചരിസുത്താ ഫല-മൂലഗളന്നു കിത്തു സംഗ്രഹിസുത്തിദ്ദരു.
13095014a കദാ ചിദ്വിചരംതസ്തേ വൃക്ഷൈരവിരലൈര്വൃതാമ്।
13095014c ശുചിവാരിപ്രസന്നോദാം ദദൃശുഃ പദ്മിനീം ശുഭാമ്।।
ഹീഗെ തിരുഗാഡുത്തിരുവാഗ അവരു വൃക്ഷഗളിംദ പരിവൃതവാദ പവിത്ര പ്രസന്ന നീരിദ്ദ ശുഭ സരോവരന്നു കംഡരു.
13095015a ബാലാദിത്യവപുഃപ്രഖ്യൈഃ പുഷ്കരൈരുപശോഭിതാമ്।
13095015c വൈഡൂര്യവര്ണസദൃശൈഃ പദ്മപത്രൈരഥാവൃതാമ്।।
ആ സരോവരവു ഉദയിസുത്തിരുവ സൂര്യനംതെ കംദുബണ്ണദ കമലഗളിംദലൂ വൈഡൂര്യദ ബണ്ണദ പദ്മദ എലെഗളിംദലൂ ശോഭിസുത്തിത്തു.
13095016a നാനാവിധൈശ്ച വിഹഗൈര്ജലപ്രകരസേവിഭിഃ।
13095016c ഏകദ്വാരാമനാദേയാം സൂപതീര്ഥാമകര്ദമാമ്।।
നാനാവിധദ പക്ഷിഗളു ആ സരോവരവന്നു സേവിസുത്തിദ്ദവു. സരോവരക്കിളിയലു മെട്ടിലുഗളിദ്ദവു മത്തു സരോവരവു കെസരില്ലദേ സ്വച്ഛവാഗിത്തു. അദക്കെ ഒംദേ ദ്വാരവിത്തു മത്തു അല്ലിംദ ഏനന്നൂ ഹൊരതരലാഗുത്തിരലില്ല.
13095017a വൃഷാദര്ഭിപ്രയുക്താ തു കൃത്യാ വികൃതദര്ശനാ।
13095017c യാതുധാനീതി വിഖ്യാതാ പദ്മിനീം താമരക്ഷത।।
വൃഷാദര്ഭിയു സൃഷ്ടിസിദ വികൃതദര്ശനെ യാതുധാനളെംദു വിഖ്യാതളാദ കൃത്യെയു ആ സരോവരന്നു രക്ഷിസുത്തിദ്ദളു.
13095018a ശുനഃസഖസഹായാസ്തു ബിസാര്ഥം തേ മഹര്ഷയഃ।
13095018c പദ്മിനീമഭിജഗ്മുസ്തേ സര്വേ കൃത്യാഭിരക്ഷിതാമ്।।
നായിയ സഖനന്നു സഹായവന്നാഗി പഡെദ മഹര്ഷിഗളു എല്ലരൂ കമലദ ദംടുഗളിഗാഗി കൃത്യെയു രക്ഷിസുത്തിദ്ദ ആ സരോവരക്കെ ഹോദരു.
13095019a തതസ്തേ യാതുധാനീം താം ദൃഷ്ട്വാ വികൃതദര്ശനാമ്।
13095019c സ്ഥിതാം കമലിനീതീരേ കൃത്യാമൂചുര്മഹര്ഷയഃ।।
സരോവരദ തീരദല്ലി നിംതിദ്ദ വികാരരൂപീ കൃത്യെ യാതുധാനിയന്നു നോഡി മഹര്ഷിഗളു ഹേളിദരു:
13095020a ഏകാ തിഷ്ഠസി കാ നു ത്വം കസ്യാര്ഥേ കിം പ്രയോജനമ്।
13095020c പദ്മിനീതീരമാശ്രിത്യ ബ്രൂഹി ത്വം കിം ചികീര്ഷസി।।
“ഏകാകിനിയാഗി സരോവരദ സമീപദല്ലി നിംതിരുവ നീനു യാരു? യാരിഗാഗി ഇല്ലി നിംതിരുവെ? നീനു ഹീഗെ നിംതിരുവുദര പ്രയോജനവേനു? നീനില്ലി ഏനന്നു മാഡലു ബയസുത്തിരുവെ? ഹേളു.”
13095021 യാതുധാന്യുവാച।
13095021a യാസ്മി സാസ്മ്യനുയോഗോ മേ ന കര്തവ്യഃ കഥം ചന।
13095021c ആരക്ഷിണീം മാം പദ്മിന്യാ വിത്ത സര്വേ തപോധനാഃ।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നാനു യാരോ അവളേ ആഗിദ്ദേനെ. ഇദര കുരിതു നന്നന്നു പ്രശ്നിസുവുദു നിമ്മ കര്തവ്യവല്ല. സര്വ തപോധനരേ! നാനു ഈ സരോവരവന്നു കായുവവളു എംദു തിളിയിരി.”
13095022 ഋഷയ ഊചുഃ।
13095022a സര്വ ഏവ ക്ഷുധാര്താഃ സ്മ ന ചാന്യത്കിം ചിദസ്തി നഃ।
13095022c ഭവത്യാഃ സംമതേ സര്വേ ഗൃഹ്ണീമഹി ബിസാന്യുത।।
ഋഷിഗളു ഹേളിദരു: “നാവെല്ലരൂ ക്ഷുധാര്തരാഗിദ്ദേവെ. തിന്നലു നമഗെ ഏനൂ ഇല്ലവാഗിദെ. നിന്ന സമ്മതിയിദ്ദരെ നാവെല്ലരൂ സരോവരദല്ലിരുവ കമലദ ദംടുഗളന്നു സംഗ്രഹിസുത്തേവെ.”
13095023 യാതുധാന്യുവാച।
13095023a സമയേന ബിസാനീതോ ഗൃഹ്ണീധ്വം കാമകാരതഃ।
13095023c ഏകൈകോ നാമ മേ പ്രോക്ത്വാ തതോ ഗൃഹ്ണീത മാചിരമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “ഒംദു നിബംധനെയ മേലെ നീവു ഈ കമലദ ദംടുഗളന്നു നിമ്മ ഇച്ഛാനുസാര തെഗെദുകൊംഡു ഹോഗബഹുദു. ഒബ്ബബ്ബൊരാഗിയേ നീവു ബംദു നിമ്മ ഹെസരുഗളന്നു ഹേളി കമലദ ദംടുഗളന്നു തെഗെദുകൊള്ളി. വിളംബമാഡബേഡി.””
13095024 ഭീഷ്മ ഉവാച।
13095024a വിജ്ഞായ യാതുധാനീം താം കൃത്യാമൃഷിവധൈഷിണീമ്।
13095024c അത്രിഃ ക്ഷുധാപരീതാത്മാ തതോ വചനമബ്രവീത്।।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “അവളു തമ്മ വധെയന്നു ബയസുവ കൃത്യെ യാതുധാനിയെംദു തിളിദ അത്രിയു ഹസിവെയിംദ ബളലിദവനാഗി ഹേളിദനു:
13095025a അരാത്രിരത്രേഃ സാ രാത്രിര്യാം നാധീതേ ത്രിരദ്യ വൈ।
13095025c അരാത്രിരത്രിരിത്യേവ നാമ മേ വിദ്ധി ശോഭനേ।।
“കാമാദി ശത്രുഗളിംദ പാരുമാഡുവവനു അരാത്രി. അത് അഥവാ മൃത്യുവിനിംദ പാരുമാഡുവവനു അത്രി. ശോഭനേ! അരാത്രിയാഗിരുവുദരിംദ നന്ന ഹെസരു അത്രി എന്നുവുദന്നു തിളിദുകോ.2”
13095026 യാതുധാന്യുവാച।
13095026a യഥോദാഹൃതമേതത്തേ മയി നാമ മഹാമുനേ।
13095026c ദുര്ധാര്യമേതന്മനസാ ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “മഹാമുനേ! നീനു ഹേളിദ നിന്ന ഹെസരിന വിവരണെയന്നു മനനമാഡികൊള്ളുവുദു നനഗെ കഷ്ടവാഗിദെ. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095027 വസിഷ്ഠ ഉവാച।
13095027a വസിഷ്ഠോഽസ്മി വരിഷ്ഠോഽസ്മി വസേ വാസം ഗൃഹേഷ്വപി।
13095027c വരിഷ്ഠത്വാച്ച വാസാച്ച വസിഷ്ഠ ഇതി വിദ്ധി മാമ്।।
വസിഷ്ഠനു ഹേളിദനു: “നാനു വസിഷ്ഠനു. വരിഷ്ഠനാഗിദ്ദേനെ. ആദരൂ വാസദ മനെയല്ലി വാസിസുവ ഗൃഹസ്ഥനാഗിദ്ദേനെ. വരിഷ്ഠത്വദിംദ മത്തു ഗൃഹസ്ഥത്വദിംദ നന്നന്നു വസിഷ്ഠ എംദു തിളി.3”
13095028 യാതുധാന്യുവാച।
13095028a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095028c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നീനു ഹേളിദ നിന്ന ഹെസരിന വ്യാഖ്യെയ അക്ഷരഗളന്നൂ ഉച്ഛരിസുവുദൂ കഷ്ടവാഗിദെ. നാനു ഇദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളലു ശക്യളാഗില്ല, ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095029 കശ്യപ ഉവാച।
13095029a കുലം കുലം ച കുപപഃ കുപയഃ കശ്യപോ ദ്വിജഃ।
13095029c കാശ്യഃ കാശനികാശത്വാദേതന്മേ നാമ ധാരയ।।
കശ്യപനു ഹേളിദനു: “കശ്യവു ശരീരദ ഇന്നൊംദു ഹെസരു. അദന്നു പാലിസുവവനന്നു കശ്യപ എന്നുത്താരെ. നാനു പ്രത്യേക കുല അഥവാ ശരീരഗളല്ലി അംതര്യാമിയാഗി പ്രവേശിസി രക്ഷിസുത്തേനെ. ആദുദരിംദ നാനു കശ്യപനു. കു അര്ഥാത് ഭൂമിയ മേലെ വമ അര്ഥാത് മളെസുരിസുവ സൂര്യനൂ കൂഡ നന്നദേ സ്വരൂപദവനു. ആദുദരിംദ നന്നന്നു കുവമ എംദൂ കരെയുത്താരെ. നന്ന ദേഹദ ബണ്ണവു കാശ പുഷ്പദ ബണ്ണദംതെ ഹൊളെയുത്തദെ. ആദുദരിംദ നാനു കശ്യപ എംദു പ്രസിദ്ധനാഗിദ്ദേനെ. നന്ന ഈ ഹെസരന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകോ.4”
13095030 യാതുധാന്യുവാച।
13095030a യഥോദാഹൃതമേതത്തേ മയി നാമ മഹാമുനേ।
13095030c ദുര്ധാര്യമേതന്മനസാ ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “മഹാമുനേ! നിന്ന ഹെസരിന താത്പര്യവന്നു മനന മാഡുവുദൂ ബഹള കഷ്ടവേ ആഗിദെ. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095031 ഭരദ്വാജ ഉവാച।
13095031a ഭരേ സുതാന്ഭരേ ശിഷ്യാന്ഭരേ ദേവാന്ഭരേ ദ്വിജാന്।
13095031c ഭരേ ഭാര്യാമനവ്യാജോ5 ഭരദ്വാജോഽസ്മി ശോഭനേ।।
ഭരദ്വാജനു ഹേളിദനു: “ശോഭനേ! നാനു പുത്രരന്നു ഭരിസി പോഷിസുത്തേനെ. ശിഷ്യരന്നു ഭരിസി പോഷിസുത്തേനെ. ദേവതെഗളന്നൂ ദ്വിജരന്നൂ ഭരിസി പോഷിസുത്തേനെ. ഭാര്യെയന്നൂ ഭരിസി പോഷിസുത്തേനെ. മനുഷ്യരന്നൂ ഭരിസി പോഷിസുത്തേനെ. ആദുദരിംദ നാനു ഭരദ്വാജനു6.”
13095032 യാതുധാന്യുവാച।
13095032a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095032c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നിന്ന ഹെസരിന ശബ്ദാക്ഷരഗളന്നു ഉച്ഛരിസലൂ നനഗെ കഷ്ടവാഗുത്തിദെ. അദന്നു നെനപിട്ടുകൊള്ളുവുദൂ നനഗെ ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095033 ഗൌതമ ഉവാച।
13095033a ഗോദമോ ദമഗോഽധൂമോ ദമോ ദുര്ദര്ശനശ്ച തേ।
13095033c വിദ്ധി മാം ഗൌതമം കൃത്യേ യാതുധാനി നിബോധ മേ।।
ഗൌതമനു ഹേളിദനു: “കൃത്യേ! യാതുധാനി! നാനു ഹേളുവുദന്നു കേളു. ഗോവുഗളന്നു (ഇംദ്രിയഗളന്നു) ദമനമാഡിദ്ദേനെ. ആദുദരിംദ നാനു ഗോദമനു. ധൂമരഹിത അഗ്നിയംതെ തേജസ്വിയാഗിദ്ദേനെ. എല്ലവന്നൂ സരിയാഗി കാണുത്തിരുവുദരിംദ നിന്നിംദാഗലീ ബേരെയവരിംദാഗലീ അദമനു. നന്ന ശരീരദ കാംതിയു (ഗോ) അംധകാരവന്നു ഹോഗലാഡിസുത്തദെ (അതമ). ആദുദരിംദ നന്നന്നു ഗോതമനെംദു തിളി.7”
13095034 യാതുധാന്യുവാച।
13095034a യഥോദാഹൃതമേതത്തേ മയി നാമ മഹാമുനേ।
13095034c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “മഹാമുനേ! നിന്ന ഹെസരിന കുരിതു ഹേളിദുദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളലു നനഗെ ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095035 വിശ്വാമിത്ര ഉവാച।
13095035a വിശ്വേദേവാശ്ച മേ മിത്രം മിത്രമസ്മി ഗവാം തഥാ।
13095035c വിശ്വാമിത്രമിതി ഖ്യാതം യാതുധാനി നിബോധ മേ।।
വിശ്വാമിത്രനു ഹേളിദനു: “യാതുധാനി! നന്നന്നു കേളു. വിശ്വേദേവരു8 നന്ന മിത്രരു. ഹാഗെയേ നാനു ഗോവുഗള മിത്രനൂ9 ആഗിദ്ദേനെ. ആദുദരിംദ നാനു വിശ്വാമിത്രനെംദു 10ഖ്യാതനാഗിദ്ദേനെ.”
13095036 യാതുധാന്യുവാച।
13095036a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095036c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നിന്ന ഹെസരിന വ്യാഖ്യെയ ശബ്ദോച്ഛാരമാഡുവുദൂ കഷ്ടവാഗിദെ. അദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളുവുദു ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095037 ജമദഗ്നിരുവാച।
13095037a ജാജമദ്യജജാ നാമ മൃജാ മാഹ ജിജായിഷേ।
13095037c ജമദഗ്നിരിതി ഖ്യാതമതോ മാം വിദ്ധി ശോഭനേ।।
ജമദഗ്നിയു ഹേളിദനു: “ശോഭനേ! ഈഗ ഹുട്ടിദവനു, ഹിംദെ ഹുട്ടിദവനു, മുംദെ ഹുട്ടുവവനു, എംദെംദിഗൂ ഹുട്ടുത്തിരുവവനു – ഹീഗെ സര്വകാലദല്ലിയൂ ഇരുവ അഗ്നിയു നാനു11. ആദുദരിംദ നാനു ജമദഗ്നിയെംദു ഖ്യാതനാഗിദ്ദേനെംദു തിളി.”
13095038 യാതുധാന്യുവാച।
13095038a യഥോദാഹൃതമേതത്തേ മയി നാമ മഹാമുനേ।
13095038c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “മഹാമുനേ! നിന്ന ഹെസരിന കുരിതു നനഗെ ഹേളിദുദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളലു ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095039 അരുംധത്യുവാച।
13095039a ധരാം ധരിത്രീം വസുധാം ഭര്തുസ്തിഷ്ഠാമ്യനംതരമ്।
13095039c മനോഽനുരുംധതീ ഭര്തുരിതി മാം വിദ്ധ്യരുംധതീമ്।।
അരുംധതിയു ഹേളിദളു: “അരു അര്ഥാത് പര്വതഗളു, ഭൂമി മത്തു സംപത്തന്നു ധരിസിദ്ദേനെ. പതിയൊഡനെ നിരംതരവാഗി അവന മനസ്സന്നു അനുസരിസി നഡെയുവ അരുംധതിയു നാനു എംദു തിളി12.”
13095040 യാതുധാന്യുവാച।
13095040a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095040c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നിന്ന ഹെസരിന വ്യാഖ്യെയ ശബ്ദോച്ഛാരമാഡുവുദൂ കഷ്ടവാഗിദെ. അദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളുവുദു ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095041 ഗംഡോവാച।
13095041a ഗംഡം ഗംഡം ഗതവതീ ഗംഡഗംഡേതി സംജ്ഞിതാ।
13095041c ഗംഡഗംഡേവ ഗംഡേതി വിദ്ധി മാനലസംഭവേ13।।
ഗംഡെയു ഹേളിദളു: “അനലസംഭവേ! കപോലവു എത്തരവാഗിരുവുദരിംദ നനഗെ ഗംഡാ എംബ ഹെസരിദെ. ഗംഡവു എത്തരവാഗിരുവവളു ഗംഡാ എംദു തിളി.”
13095042 യാതുധാന്യുവാച।
13095042a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095042c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നിന്ന ഹെസരിന വ്യാഖ്യെയ ശബ്ദോച്ഛാരമാഡുവുദൂ കഷ്ടവാഗിദെ. അദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളുവുദു ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095043 പശുസഖ ഉവാച।
13095043a സഖാ സഖേ യഃ സഖ്യേയഃ പശൂനാം ച സഖാ സദാ14।
13095043c ഗൌണം പശുസഖേത്യേവം വിദ്ധി മാമഗ്നിസംഭവേ।।
പശുസഖനു ഹേളിദനു: “അഗ്നിസംഭവേ! യാവ സഖ്യനൊഡനെ സഖ്യവന്നിട്ടുകൊംഡിരുവവനോ അവനു സഖ. സദാ പശുഗള സഖനാഗിദ്ദേനെ. നന്ന ഈ പശുസഖ്യദ ഗുണദിംദ നന്നന്നു തിളിദുകോ.”
13095044 യാതുധാന്യുവാച।
13095044a നാമനൈരുക്തമേതത്തേ ദുഃഖവ്യാഭാഷിതാക്ഷരമ്।
13095044c നൈതദ്ധാരയിതും ശക്യം ഗച്ചാവതര പദ്മിനീമ്।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “നിന്ന ഹെസരിന വ്യാഖ്യെയ ശബ്ദോച്ഛാരമാഡുവുദൂ കഷ്ടവാഗിദെ. അദന്നു നെനപിനല്ലിട്ടുകൊള്ളുവുദു ശക്യവില്ല. ആദരൂ നീനു സരോവരക്കെ ഹോഗബഹുദു.”
13095045 ശുനഃസഖ ഉവാച।
13095045a ഏഭിരുക്തം യഥാ നാമ നാഹം വക്തുമിഹോത്സഹേ।
13095045c ശുനഃസഖസഖായം മാം യാതുധാന്യുപധാരയ।।
ശുനഃസഖനു ഹേളിദനു: “യാതുധാനി! ഇവരു തമ്മ ഹെസരുഗളന്നു ഹേഗെ ഹേളിദരോ ഹാഗെ ഹേളലു നാനു ബയസുവുദില്ല. ശുനഃസഖര ഗെളെയനെംദു15 നന്നന്നു തിളി.”
13095046 യാതുധാന്യുവാച।
13095046a നാമ തേഽവ്യക്തമുക്തം വൈ വാക്യം സംദിഗ്ധയാ ഗിരാ।
13095046c തസ്മാത്സകൃദിദാനീം ത്വം ബ്രൂഹി യന്നാമ തേ ദ്വിജ।।
യാതുധാനിയു ഹേളിദളു: “ദ്വിജ! നീനു സംദിഗ്ധ ധ്വനിയല്ലി നിന്ന ഹെസരന്നു ഹേളിരുവെ. ആദുദരിംദ പുനഃ നിന്ന ഹെസരന്നു ഹേളു.”
13095047 ശുനഃസഖ ഉവാച।
13095047a സകൃദുക്തം മയാ നാമ ന ഗൃഹീതം യദാ ത്വയാ।
13095047c തസ്മാത്ത്രിദംഡാഭിഹതാ ഗച്ച ഭസ്മേതി മാചിരമ്।।
ശുനഃസഖനു ഹേളിദനു: “നാനൂ ഈഗാഗലേ നന്ന ഹെസരന്നു ചെന്നാഗി ഹേളിയായിതു. നീനു അദന്നു ഗ്രഹിസികൊള്ളലില്ല. ആദുദരിംദ നാനു ത്രിദംഡദിംദ ഹൊഡെയുത്തേനെ. കൂഡലേ ഭസ്മവാഗി ഹോഗു.””
13095048 ഭീഷ്മ ഉവാച।
13095048a സാ ബ്രഹ്മദംഡകല്പേന തേന മൂര്ധ്നി ഹതാ തദാ।
13095048c കൃത്യാ പപാത മേദിന്യാം ഭസ്മസാച്ച ജഗാമ ഹ।।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “ആഗ അവനു ബ്രഹ്മദംഡദിംദ അവള നെത്തിയ മേലെ ഹൊഡെദനു. കൂഡലേ കൃത്യെയു ഭൂമിയ മേലെ ബിദ്ദു ഭസ്മവാഗി ഹോദളു.
13095049a ശുനഃസഖശ്ച ഹത്വാ താം യാതുധാനീം മഹാബലാമ്।
13095049c ഭുവി ത്രിദംഡം വിഷ്ടഭ്യ ശാദ്വലേ സമുപാവിശത്।।
ശുനഃസഖനു ആ മഹാബലശാലീ യാതുധാനിയന്നു സംഹരിസി ത്രിദംഡവന്നു നെലദ മേലിട്ടു ഹുല്ലുഹാസിന മേലെ കുളിതുകൊംഡനു.
13095050a തതസ്തേ മുനയഃ സര്വേ പുഷ്കരാണി ബിസാനി ച।
13095050c യഥാകാമമുപാദായ സമുത്തസ്ഥുര്മുദാന്വിതാഃ।।
ആഗ ആ മുനിഗളെല്ലരൂ സരോവരദിംദ ബേകാദഷ്ടു കമലദ ദംടുഗളന്നു സംഗ്രഹിസി മുദിതരാഗി മേലെദ്ദരു.
13095051a ശ്രമേണ മഹതാ യുക്താസ്തേ ബിസാനി കലാപശഃ।
13095051c തീരേ നിക്ഷിപ്യ പദ്മിന്യാസ്തര്പണം ചക്രുരംഭസാ।।
മഹാ ശ്രമദിംദ കമലദ ദംടുഗളന്നു സരോവരദ ദഡദല്ലി ഗുംപുഗുംപാഗിരിസി അവരു സരോവരദ നീരിനിംദ ജലതര്പണ മാഡിദരു.
13095052a അഥോത്ഥായ ജലാത്തസ്മാത്സര്വേ തേ വൈ സമാഗമന്।
13095052c നാപശ്യംശ്ചാപി തേ താനി ബിസാനി പുരുഷര്ഷഭ।।
പുരുഷര്ഷഭ! ജലതര്പണവന്നിത്തു നീരിനിംദ എല്ലരൂ മേലെദ്ദു ബരലു ദഡദല്ലി ഗുംപുഗുംപാഗിരിസിദ്ദ കമലദ ദംടുഗളന്നു അവരു കാണലില്ല.
13095053 ഋഷയ ഊചുഃ।
13095053a കേന ക്ഷുധാഭിഭൂതാനാമസ്മാകം പാപകര്മണാ।
13095053c നൃശംസേനാപനീതാനി ബിസാന്യാഹാരകാംക്ഷിണാമ്।।
ഋഷിഗളു ഹേളിദരു: “ഹസിവെയിംദ പീഡിതരാഗി കമലദ ദംടന്നേ ആഹാരവാഗി സേവിസബേകെംദു ബയസിദ്ദ നമ്മ കമലദ ദംടുഗള ഹൊരെഗളന്നു യാവ ക്രൂര പാപകര്മിയു അപഹരിസിദ്ദാനെ?”
13095054a തേ ശംകമാനാസ്ത്വന്യോന്യം പപ്രച്ചുര്ദ്വിജസത്തമാഃ।
13095054c ത ഊചുഃ ശപഥം സര്വേ കുര്മ ഇത്യരികര്ശന।।
അരികര്ശന! ആ ദ്വിജസത്തമരു അന്യോന്യരന്നേ ശംകിസുത്താ പരസ്പരരന്നു കേളതൊഡഗിദരു. അനംതര അവരെല്ലരൂ ശപഥവന്നു മാഡോണ എംദു ഹേളിദരു.
13095055a ത ഉക്ത്വാ ബാഢമിത്യേവ സര്വ ഏവ ശുനഃസഖമ്।
13095055c ക്ഷുധാര്താഃ സുപരിശ്രാംതാഃ ശപഥായോപചക്രമുഃ।।
ഹാഗെയേ ആഗലെംദു എല്ലരൂ ശുനഃസഖനിഗെ ഹേളി ഹസിവെയിംദ അതിയാഗി ബളലിദ്ദരൂ ശപഥമാഡ തൊഡഗിദരു.
13095056 അത്രിരുവാച।
13095056a സ ഗാം സ്പൃശതു പാദേന സൂര്യം ച പ്രതിമേഹതു।
13095056c അനധ്യായേഷ്വധീയീത ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
അത്രിയു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ ഗോവന്നു കാലിനിംദ ഒദെദ, സൂര്യനിഗെ എദുരാഗി മലവിസര്ജനെമാഡിദ, മത്തു അനധ്യയനദ സമയദല്ലി അധ്യയന മാഡിദ പാപവു തഗലലി.”
13095057 വസിഷ്ഠ ഉവാച।
13095057a അനധ്യായപരോ ലോകേ ശുനഃ സ പരികര്ഷതു।
13095057c പരിവ്രാട്കാമവൃത്തോഽസ്തു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
13095058a ശരണാഗതം ഹംതു മിത്രം സ്വസുതാം ചോപജീവതു।
13095058c അര്ഥാന്കാംക്ഷതു കീനാശാദ്ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
വസിഷ്ഠനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ നിഷിദ്ധസമയദല്ലി വേദാധ്യയനവന്നു മാഡിദ, നായിയന്നു എളെദുകൊംഡു തിരുഗാഡുവ, കാമചാരീ സംന്യാസിഗെ ദൊരെയുവ, ശരണാഗതനന്നു സംഹിരിസിദുദര, മഗള സംപാദനെയിംദ ജീവിസുവ, കൃഷികനിംദ ഹണവന്നു അപേക്ഷിസുവവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.”
13095059 കശ്യപ ഉവാച।
13095059a സര്വത്ര സര്വം പണതു ന്യാസലോപം കരോതു ച।
13095059c കൂടസാക്ഷിത്വമഭ്യേതു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
13095060a വൃഥാമാംസം സമശ്നാതു വൃഥാദാനം കരോതു ച।
13095060c യാതു സ്ത്രിയം ദിവാ ചൈവ ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
കശ്യപനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ സര്വത്ര സര്വവന്നു ഗളഹുവവനിഗെ ദൊരെയുവ, തന്നല്ലി സുരക്ഷിതവാഗിട്ടുകൊള്ളലു ഇരിസിദ്ദ ന്യാസവന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ ദൊരെയുവ, സുള്ളുസാക്ഷിയന്നു ഹേളിദവനിഗെ ദൊരെയുവ, വൃഥാ മാംസവന്നു തിന്നുവവനിഗെ ദൊരെയുവ, വൃഥാ ദാനവന്നു നീഡുവവനിഗെ ദൊരെയുവ മത്തു ഹഗലിനല്ലി സ്ത്രീയന്നു കൂഡുവവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.”
13095061 ഭരദ്വാജ ഉവാച।
13095061a നൃശംസസ്ത്യക്തധര്മാസ്തു സ്ത്രീഷു ജ്ഞാതിഷു ഗോഷു ച।
13095061c ബ്രാഹ്മണം ചാപി ജയതാം ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
13095062a ഉപാധ്യായമധഃ കൃത്വാ ഋചോഽധ്യേതു യജൂംഷി ച।
13095062c ജുഹോതു ച സ കക്ഷാഗ്നൌ ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
ഭരദ്വാജനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ ധര്മവന്നു ത്യജിസി സ്ത്രീയരല്ലി, ബാംധവരല്ലി മത്തു ഗോവുഗള വിഷദല്ലി ക്രൂരനാഗി വര്തിസിദുദര, ബ്രാഹ്മണനന്നു പരാജയഗൊളിസിദുദര, ഉപാധ്യായനന്നു കെളഗെ കൂരിസി താനു പീഠദ മേലെ കുളിതു ഋഗ്വേദ-യജുര്വേദഗളന്നു അധ്യയനമാഡിദുദര, മത്തു ഒണഹുല്ലിന അഗ്നിയല്ലി ഹോമ മാഡിദുദര പാപവു തഗലലി.”
13095063 ജമദഗ്നിരുവാച।
13095063a പുരീഷമുത്സൃജത്വപ്സു ഹംതു ഗാം ചാപി ദോഹിനീമ്।
13095063c അനൃതൌ മൈഥുനം യാതു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
13095064a ദ്വേഷ്യോ ഭാര്യോപജീവീ സ്യാദ്ദൂരബംധുശ്ച വൈരവാന്।
13095064c അന്യോന്യസ്യാതിഥിശ്ചാസ്തു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
ജമദഗ്നിയു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ നീരിനല്ലി മലവിസര്ജനെ മാഡിദുദര, ഹസുവന്നു കൊംദ, ഹസുവിഗെ ദ്രോഹവന്നെസഗിദ, ഋതുകാലവല്ലദേ ബേരെ കാലദല്ലി പത്നിയൊഡനെ കൂഡുവ, എല്ലരൊഡനെയൂ ദ്വേഷസാധിസുവ, ഹെംഡതിയ സംപാദനെയിംദ ജീവന നഡെസുവ, ബംധുഗളിംദ ദൂരവിരുവ, മത്തു അവരൊഡനെ വൈരവന്നു കട്ടികൊംഡിരുവ ഹാഗൂ ഒബ്ബനു മത്തൊബ്ബന അതിഥിയാഗുവുദരിംദ ഉംടാഗുവ പാപഗളന്നു പഡെയലി.”
13095065 ഗൌതമ ഉവാച।
13095065a അധീത്യ വേദാംസ്ത്യജതു ത്രീനഗ്നീനപവിധ്യതു।
13095065c വിക്രീണാതു തഥാ സോമം ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
ഗൌതമനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ വേദഗളന്നു അധ്യയനമാഡി ത്യജിസിദ, മൂരു അഗ്നിഗളന്നു ത്യജിസിദ, സോമലതെയന്നു മാരിദവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.
13095066a ഉദപാനപ്ലവേ ഗ്രാമേ ബ്രാഹ്മണോ വൃഷലീപതിഃ।
13095066c തസ്യ സാലോക്യതാം യാതു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ ഒംദേ ബാവിയല്ലിരുവ ഗ്രാമദല്ലി വാസിസുവ മത്തു ശൂദ്രളിഗെ പതിയാഗിരുവ ബ്രാഹ്മണന പാപവു ദൊരെയലി.”
13095067 വിശ്വാമിത്ര ഉവാച।
13095067a ജീവതോ വൈ ഗുരൂന് ഭൃത്യാന്ഭരംത്വസ്യ പരേ ജനാഃ।
13095067c അഗതിര്ബഹുപുത്രഃ സ്യാദ്ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
വിശ്വാമിത്രനു ഹേളിദനു: “താനു ജീവിസിരുവാഗലേ തന്ന തംദെ-തായിഗള, ഗുരുഗള മത്തു ഭൃത്യര പാലനെപോഷണെയന്നു ഇതരരിംദ മാഡിസുവവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ ദൊരെയലി.
13095068a അശുചിര്ബ്രഹ്മകൂടോഽസ്തു ഋദ്ധ്യാ ചൈവാപ്യഹംകൃതഃ।
13095068c കര്ഷകോ മത്സരീ ചാസ്തു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ വേദാധ്യയനമാഡി അശുചിയാദവനിഗെ, സംപത്തിനിംദ അഹംകാരിയാദവനിഗെ, ബ്രാഹ്മണനാഗിദ്ദൂ കൃഷികനാഗിരുവവനിഗെ, മത്തു ഇതരര ഉന്നതിയന്നു നോഡി അസൂയെപഡുവവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.
13095069a വര്ഷാന്കരോതു ഭൃതകോ രാജ്ഞശ്ചാസ്തു പുരോഹിതഃ।
13095069c അയാജ്യസ്യ ഭവേദൃത്വിഗ്ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവനിഗെ മളെഗാലദല്ലി സംചരിസുവവനിഗെ, രാജപുരോഹിതനിഗെ, യാജകനല്ലദിദ്ദരൂ യജ്ഞദല്ലി ഋത്വിജനാദവനിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.”
13095070 അരുംധത്യുവാച।
13095070a നിത്യം പരിവദേച്ച്വശ്രൂം ഭര്തുര്ഭവതു ദുര്മനാഃ।
13095070c ഏകാ സ്വാദു സമശ്നാതു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യാ।।
അരുംധതിയു ഹേളിദളു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവളിഗെ നിത്യവൂ അത്തെയന്നു തിരസ്കാരമാഡിദവളിഗെ, ഗംഡന വിഷയദല്ലി കെട്ട മനസ്സുള്ളവളിഗെ, ഒബ്ബളേ കുളിതു രുചികര തിംഡി-തിനുസുഗളന്നു തിന്നുവവളിഗെ പ്രാപ്തവാഗുവ പാപവു ദൊരെയലി.
13095071a ജ്ഞാതീനാം ഗൃഹമധ്യസ്ഥാ സക്തൂനത്തു ദിനക്ഷയേ।
13095071c അഭാഗ്യാവീരസൂരസ്തു ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യാ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദവളിഗെ കുടുംബദവന്നു അപമാനഗൊളിസുത്താ മനെയല്ലിദ്ദുകൊംഡു താനൊബ്ബളേ സായംകാല അരളുഹിട്ടന്നു തിന്നുവവളിഗെ, പതിയ ഉപഭോഗക്കെ അയോഗ്യളാദവളിഗെ മത്തു ബ്രാഹ്മണിയാഗിദ്ദരൂ ക്ഷത്രിയാണിയംതെ ഉഗ്രസ്വഭാവദ പുത്രനന്നു പഡെയുവവളിഗെ ദൊരെയുവ പാപവു ദൊരെയലി.”
13095072 ഗംഡോവാച।
13095072a അനൃതം ഭാഷതു സദാ സാധുഭിശ്ച വിരുധ്യതു।
13095072c ദദാതു കന്യാം ശുല്കേന ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യാ।।
ഗംഡെയു ഹേളിദളു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു കദ്ദവളിഗെ യാവാഗലൂ സുള്ളന്നേ ഹേളുവ, ബംധുഗളൊംദിഗെ വിരോധവന്നു കട്ടികൊംഡിരുവ, ശുല്കവന്നു തെഗെദുകൊംഡു കന്യാദാന മാഡുവവരിഗെ പ്രാപ്തവാഗുവ പാപവു ദൊരെയലി.
13095073a സാധയിത്വാ സ്വയം പ്രാശേദ്ദാസ്യേ ജീവതു ചൈവ ഹ।
13095073c വികര്മണാ പ്രമീയേത ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യാ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു കദ്ദവളു അഡുഗെയന്നു മാഡി താനൊബ്ബളേ ഊടമാഡുവവളിഗെ, ഇതരര മനെയ ദാസ്യദിംദലേ വൃദ്ധാപ്യവന്നു ഹൊംദുവവളിഗെ, പാപകര്മവന്നു മാഡി മരണഹൊംദിദവളിഗെ പ്രാപ്തവാഗുവ പാപക്കെ ഗുരിയാഗലി.”
13095074 പശുസഖ ഉവാച।
13095074a ദാസ്യ ഏവ പ്രജായേത സോഽപ്രസൂതിരകിംചനഃ।
13095074c ദൈവതേഷ്വനമസ്കാരോ ബിസസ്തൈന്യം കരോതി യഃ।।
പശുസഖനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു കദ്ദവനു മരുഹുട്ടിനല്ലിയൂ ദാസന മനെയല്ലിയേ ദാസനാഗി ഹുട്ടുവംതാഗലി. അവനിഗെ സംതാനവാഗദിരലി, ദരിദ്രനാഗി ദേവതെഗളിഗെ സമസ്കരിസദേ ഇരുവവനിഗെ പ്രാപ്തവാഗുവ പാപക്കെ ഗുരിയാഗലി.”
13095075 ശുനഃസഖ ഉവാച।
13095075a അധ്വര്യവേ ദുഹിതരം ദദാതു ച്ചംദോഗേ വാ ചരിതബ്രഹ്മചര്യേ।
13095075c ആഥര്വണം വേദമധീത്യ വിപ്രഃ സ്നായീത യോ വൈ ഹരതേ ബിസാനി।।
ശുനഃസഖനു ഹേളിദനു: “കമലദ ദംടുഗളന്നു കദ്ദവന്നു ബ്രഹ്മചര്യവ്രതവന്നു പൂര്ണഗൊളിസി വിദ്വാംസനാഗി ബംദിരുവ സാമകനിഗാഗലീ, യാജുഷനിഗാഗലീ തന്ന മഗളന്നു കൊട്ടു മദുവെമാഡലി. അഥവാ അവനു അഥര്വണവേദവന്നു അധ്യയനമാഡി സ്നാതകനാഗലി.”
13095076 ഋഷയ ഊചുഃ।
13095076a ഇഷ്ടമേതദ്ദ്വിജാതീനാം യോഽയം തേ ശപഥഃ കൃതഃ।
13095076c ത്വയാ കൃതം ബിസസ്തൈന്യം സര്വേഷാം നഃ ശുനഃസഖ।।
ഋഷിഗളു ഹേളിദരു: “ശുനഃസഖ! നീനു ബ്രാഹ്മണരിഗെ ഇഷ്ടവാദ ശപഥവന്നേ മാഡിരുവെ. ആദുദരിംദ നമ്മെല്ലര കമലദ ദംടുഗളന്നൂ നീനേ അപഹരിസിസുവെ.”
13095077 ശുനഃസഖ ഉവാച।
13095077a ന്യസ്തമാദ്യമപശ്യദ്ഭിര്യദുക്തം കൃതകര്മഭിഃ।
13095077c സത്യമേതന്ന മിഥ്യൈതദ്ബിസസ്തൈന്യം കൃതം മയാ।।
ശുനഃസഖനു ഹേളിദനു: “നീവു ഹേളിദുദു സത്യവേ ആഗിദെ. സുള്ളല്ല. ഏകാഗ്രതെയിംദ ജലതര്പണമാഡുത്തിദ്ദ നീവു ഇല്ലി ബിട്ടുഹോഗിദ്ദ ആഹാരവന്നു ഗമനിസലില്ല. ആഗലേ നാനു കമലദ ദംടുഗളന്നു അപഹരിസിദെനു.
13095078a മയാ ഹ്യംതര്ഹിതാനീഹ ബിസാനീമാനി പശ്യത।
13095078c പരീക്ഷാര്ഥം ഭഗവതാം കൃതമേതന്മയാനഘാഃ।
13095078e രക്ഷണാര്ഥം ച സര്വേഷാം ഭവതാമഹമാഗതഃ।।
കമലദ ദംടുഗളന്നു നാനേ അദൃശ്യവാഗുവംതെ മാഡിദ്ദെനു. നോഡി. അനഘരേ! നിമ്മന്നു പരീക്ഷിസുവുദക്കാഗിയേ നാനു ഹീഗെ മാഡിദെ. നിമ്മെല്ലരന്നൂ രക്ഷിസുവ സലുവാഗിയേ നാനു ഇല്ലിഗെ ബംദിദ്ദെനു.
13095079a യാതുധാനീ ഹ്യതിക്രുദ്ധാ കൃത്യൈഷാ വോ വധൈഷിണീ।
13095079c വൃഷാദര്ഭിപ്രയുക്തൈഷാ നിഹതാ മേ തപോധനാഃ।।
തപോധനരേ! അതിക്രുദ്ധളാദ കൃത്യെ യാതുധാനിയു നിമ്മന്നു വധിസലു ബയസിദ്ദളു. വൃഷാദര്ഭിയു കളുഹിസിദ്ദ അവളന്നു നാനു സംഹരിസിദെ.
13095080a ദുഷ്ടാ ഹിംസ്യാദിയം പാപാ യുഷ്മാന് പ്രത്യഗ്നിസംഭവാ।
13095080c തസ്മാദസ്മ്യാഗതോ വിപ്രാ വാസവം മാം നിബോധത।।
ദുഷ്ടെയൂ പാപിഷ്ടളൂ ആഗിദ്ദ ആ അഗ്നിസംഭവെയു നിമ്മന്നു ഹിംസിസുത്താളെ എംദു തിളിദേ നാനു ഇല്ലിഗെ ബംദിദ്ദെ. വിപ്രരേ! നന്നന്നു വാസവനെംദു തിളിയിരി.
13095081a അലോഭാദക്ഷയാ ലോകാഃ പ്രാപ്താ വഃ സാര്വകാമികാഃ।
13095081c ഉത്തിഷ്ഠധ്വമിതഃ ക്ഷിപ്രം താനവാപ്നുത വൈ ദ്വിജാഃ।।
അലോഭദ കാരണദിംദ നിമഗെ സര്മകാമനെഗളന്നൂ നീഡബല്ല ലോകഗളു പ്രാപ്തവാഗിവെ. മേലേളി. ദ്വിജരേ! ബേഗനേ ആ ലോകഗളന്നു പഡെദുകൊള്ളി.””
13095082 ഭീഷ്മ ഉവാച।
13095082a തതോ മഹര്ഷയഃ പ്രീതാസ്തഥേത്യുക്ത്വാ പുരംദരമ്।
13095082c സഹൈവ ത്രിദശേംദ്രേണ സര്വേ ജഗ്മുസ്ത്രിവിഷ്ടപമ്।।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “പുരംദരനു ഹീഗെ ഹേളലു പ്രീതരാദ മഹര്ഷിഗളു ഹാഗെയേ ആഗലെംദു ഹേളി ത്രിദശേംദ്രനൊഡനെ ത്രിവിഷ്ടപവന്നു സേരിദരു.
13095083a ഏവമേതേ മഹാത്മാനോ ഭോഗൈര്ബഹുവിധൈരപി।
13095083c ക്ഷുധാ പരമയാ യുക്താശ്ചംദ്യമാനാ മഹാത്മഭിഃ।
13095083e നൈവ ലോഭം തദാ ചക്രുസ്തതഃ സ്വര്ഗമവാപ്നുവന്।।
ഹീഗെ ആ മഹാത്മരു പരമ ഹസിവെയിംദ ബളലിദ്ദരൂ മത്തു അനേക വിധദ ഭോഗഗളു ദൊരകുത്തിദ്ദരൂ അവുഗളന്നു ബയസലില്ല. ലോഭിഗളാഗദേ ഇദ്ദുദരിംദ അവരു സ്വര്ഗവന്നു പഡെദുകൊംഡരു.
13095084a തസ്മാത്സര്വാസ്വവസ്ഥാസു നരോ ലോഭം വിവര്ജയേത്।
13095084c ഏഷ ധര്മഃ പരോ രാജന്നലോഭ ഇതി വിശ്രുതഃ।।
രാജന്! ആദുദരിംദ സര്വാവസ്ഥെഗളല്ലി നരനു ലോഭവന്നു വര്ജിസബേകു. അലോഭവേ പരമ ധര്മവെംബ ശ്രുതിവാക്യവിദെ.
13095085a ഇദം നരഃ സച്ചരിതം സമവായേഷു കീര്തയേത്।
13095085c സുഖഭാഗീ16 ച ഭവതി ന ച ദുര്ഗാണ്യവാപ്നുതേ।।
ഈ സച്ചരിതവന്നു ജനസംദണിഗളല്ലി കീര്തനെമാഡുവ നരനു സുഖഭാഗിയാഗുത്താനെ മത്തു യാവ കഷ്ടഗളിഗൂ ഗുരിയാഗുവുദില്ല.
13095086a പ്രീയംതേ പിതരശ്ചാസ്യ ഋഷയോ ദേവതാസ്തഥാ।
13095086c യശോധര്മാര്ഥഭാഗീ ച ഭവതി പ്രേത്യ മാനവഃ।।
അംഥവന മേലെ പിതൃഗളൂ, ഋഷിഗളൂ മത്തു ദേവതെഗളൂ പ്രീതരാഗുത്താരെ. സത്തനംതരവൂ ആ മനുഷ്യനു യശസ്സു മത്തു ധര്മാര്ഥഭാഗിയാത്താനെ.”
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീമഹാഭാരതേ അനുശാസനപര്വണി ദാനധര്മപര്വണി വിസസ്തൈന്യോപാഖ്യാനേ പംചനവതിതമോഽധ്യായഃ।।
ഇദു ശ്രീമഹാഭാരതദല്ലി അനുശാസനപര്വദല്ലി ദാനധര്മപര്വദല്ലി വിസസ്തൈന്യോപാഖ്യാന എന്നുവ തൊംഭത്തൈദനേ അധ്യായവു.
-
ദേവതെഗളു, പിതൃഗളു, അതിഥിഗളു മത്തു ആശ്രിതവര്ഗദവരു – ഇവരേ ഗൃഹസ്ഥന നാല്കു സഹോദരരു (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
ഈ ശ്ലോകക്കെ ഈ അനുവാദവൂ ഇദെ: “അരാത്രി എംദരെ രാത്രിയില്ലദവനു. യാവ ദിനദല്ലി മൂരുബാരി (പ്രാതഃ-മധ്യാഹ്ന-സായംകാലഗളല്ലി) അധ്യയന മാഡുവുദില്ലവോ ആ ദിവസവു രാത്രി എംദേ കരെയല്പഡുത്തദെ. ഹീഗെ രാത്രിയില്ലദ അത്രിയു നാനു എംദു നന്ന ഹെസരിന നിര്വചനവന്നു തിളിദുകോ.” അത്രി എംദരെ ജ്ഞാനീ. ത്രി എംദരെ ത്രിഗുണഗളു. അവുഗളില്ലദവനു അംദരെ ത്രിഗുണാതീതനു അത്രി. നീലകംഠീയ വ്യാഖ്യാനദംതെ അത്രി എംദരെ പാപഗളിംദ പാരുമാഡുവവനു. യദിദം സര്വം പാപ്മനഃ ആത്രായത തദിദം കിം ച തത്തസ്മാദത്രയഃ। പരമാത്മദര്ശനവു ആഗദിരുവ അവസ്ഥെയു രാത്രി. അംതഹ അവസ്ഥെയില്ലദ ജ്ഞാനിയു അത്രി. അരാത്രിരത്രേഃ। എംബ പാഠാംതരവൂ ഇദെ. “അജ്ഞാനാവസ്ഥെ അഥവാ അധ്യയനവു ഇല്ലദിരുവികെയു നന്നല്ലില്ല. ആദുദരിംദ നാനു അത്രി.” (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
വസിഷ്ഠ എംദരെ വസുഗളന്നു സ്വാധീനദല്ലി ഇട്ടുകൊംഡവനു. എല്ല വസു (സംപത്തുഗളു) അണിമാദി അഷ്ടൈശ്വര്യഗളു വശവാഗിരുവ യോഗിയു (നീലകംഠീയ). വസിഷ്ഠശബ്ദക്കെ എല്ലവന്നൂ വശദല്ലിട്ടുകൊംഡിരുവവനു, സംയമീ എംബ അര്ഥവൂ ഇദെ (തൈത്തരീയ ഉപനിഷദ്) (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
പ്രതിയൊംദു കുലദല്ലിയൂ ഭൂമിയ മേലെ കിരണഗളന്നു ഉഗുളുത്തിരുവ അഥവാ നീരന്നു സുരിസുത്തിരുവ കശ്യപനു നാനു. കാശപുഷ്പക്കെ (ജംബുഹുല്ലിന ഹൂവിഗെ) സമാന ബണ്ണവുള്ളവനൂ ആഗിരുവുദരിംദ നാനു കാശ്യപനു (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
ഭരേ ഭാര്യാം ഭരേ ധ്വാജം (ഭാരത ദര്ശന/ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
ദ്വാജ എംദരെ എരഡു ഹുട്ടുഗളു. ഒംദു കര്മകാംഡദ ജന്മ. ഇന്നൊംദു ജ്ഞാനജന്മ. എരഡന്നൂ ഭരിസുവവനു ഭരദ്വാജ. (ഭാരത ദര്ശന) ↩︎
-
ഗൌതമഃ എംദരെ ബഹുമട്ടിഗെ ഗോവിനംതെയേ ഇരുവവനു. അത്യംത സാധു, അത്യംത ഗൌഃ ഗൌതമഃ എംബ അര്ഥവൂ ഇദെ. (ഭാരത ദര്ശന) ↩︎
-
വിശ്വദ ദേവതെഗളെല്ലരൂ നന്ന മിത്രരു എംബ അനുവാദവൂ ഇദെ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
ഇംദ്രിയഗളൊംദിഗെ സ്നേഹദിംദിദ്ദു അവുഗളന്നു സ്വാധീനപഡിസികൊംഡിരുവവനു നാനു എംബ അനുവാദവൂ ഇദെ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
വിശ്വസ്യ ഹ വൈ മിത്രം വിശ്വാമിത്ര അസ। എംദു ശ്രുതിയല്ലിദെ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
“നാനു ജഗത്തു അര്ഥാത് ദേവതെഗള ആവഹനീയ അഗ്നിയിംദ ഹുട്ടിദവനു.” എംബ അനുവാദവൂ ഇദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
അരുഷഃ അതികഠിനാന് ധരാദീന് ദധാതീതി അരുംധതീ। അനുരംധതീ ശബ്ധദല്ലിന നുകാരലോപദിംദലൂ അരുംധതീ ശബ്ദദ നിഷ്പത്തിയാഗുത്തദെ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
വക്ത്രൈകദേശേ ഗംഡേതി ധാതുമേതം പ്രചക്ഷതേ। തേനോന്നതേന ഗംഡേതി വിദ്ധി മാനനസംഭവേ।। അര്ഥാത് മുഖദ ഒംദു ഭാഗദല്ലി ഗംഡ (കപോല) എംബ അവയവവിദെ. ഗഡി-വദനൈകദേശേ എംബ ധാതുവിനിംദ ഈ പദവു നിഷ്പന്നവായിതെംദു ഹേളുത്താരെ. ഈ കപോലസ്ഥലവു എത്തരവാഗിരുവുദരിംദ നാനു ഗംഡാ എംബ ഹെസരിനവളാഗിദ്ദേനെ എംദു തിളി (ഭാരത ദര്ശന/ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
പശൂന് രംജാമി ദൃഷ്ട്വാഹം പശൂനാം ച സദാ സഖാ (ഭാരത ദര്ശന/ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
ശ്വാ അംദരെ ധര്മ. തസ്യ സഖായഃ മുനയഃ, തേഷാം സഖാ അംദരെ ശുനഃസഖസഖഃ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎
-
അര്ഥഭാഗീ (ഭാരത ദര്ശന/ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎