335: നാരായണീയഃ

പ്രവേശ

।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।

ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത

ശ്രീ മഹാഭാരത

ശാംതി പര്വ

മോക്ഷധര്മ പര്വ

അധ്യായ 335

സാര

ശ്രീഹരിയ ഹയഗ്രീവാവതാരദ കഥെ (1-72); നാരായണന മഹിമെ (73-89).

12335001 ജനമേജയ ഉവാച1
12335001a ശ്രുതം ഭഗവതസ്തസ്യ മാഹാത്മ്യം പരമാത്മനഃ।
12335001c ജന്മ ധര്മഗൃഹേ ചൈവ നരനാരായണാത്മകമ്।
12335001e മഹാവരാഹസൃഷ്ടാ ച പിംഡോത്പത്തിഃ പുരാതനീ।।

ജനമേജയനു ഹേളിദനു: “നിന്നിംദ ആ പരമാത്മന മഹാത്മെയന്നു – നരനാരായണാത്മകരാഗി ധര്മന മനെയല്ലി അവന ജന്മ, പുരാതന മഹാവരാഹന സൃഷ്ടി മത്തു പിംഡോത്പത്തി – ഇവുഗളന്നു കേളിദെനു.

12335002a പ്രവൃത്തൌ ച നിവൃത്തൌ ച യോ യഥാ പരികല്പിതഃ।
12335002c സ തഥാ നഃ ശ്രുതോ ബ്രഹ്മന്കഥ്യമാനസ്ത്വയാനഘ।।

ബ്രഹ്മന്! അനഘ! പ്രവൃത്തി-നിവൃത്തിഗളു ഹേഗെ പരികല്പിതവാഗിവെയോ അദന്നൂ കൂഡ നിന്നിംദ നാവു കേളിദെവു.

12335003a യച്ച തത്കഥിതം പൂര്വം ത്വയാ ഹയശിരോ മഹത്।
12335003c ഹവ്യകവ്യഭുജോ വിഷ്ണോരുദക്പൂര്വേ മഹോദധൌ।
12335003e തച്ച ദൃഷ്ടം ഭഗവതാ ബ്രഹ്മണാ പരമേഷ്ഠിനാ।।

ഈ മൊദലു നീനു ഹവ്യകവ്യഭുജ വിഷ്ണുവു ഹിംദെ മഹോദധിയിംദ ഹയശിരനാഗി മേലെ ബംദുദന്നു പരമേഷ്ഠി ബ്രഹ്മനു നോഡിദനു എംദു ഹേളിദെ.

12335004a കിം തദുത്പാദിതം പൂര്വം ഹരിണാ ലോകധാരിണാ।
12335004c രൂപം പ്രഭാവമഹതാമപൂര്വം ധീമതാം വര।।

ധീമംതരല്ലി ശ്രേഷ്ഠ! ഹിംദെ ലോകദാരി ഹരിയു ആ പരമാദ്ഭുതവാദ പ്രഭാവശാലിയാദ അപൂര്വവാദ രൂപവന്നു ഏകെ സൃഷ്ടിസിദനു?

12335005a ദൃഷ്ട്വാ ഹി വിബുധശ്രേഷ്ഠമപൂര്വമമിതൌജസമ്।
12335005c തദശ്വശിരസം പുണ്യം ബ്രഹ്മാ കിമകരോന്മുനേ।।

മുനേ! ആ വിബുധശ്രേഷ്ഠ അപൂര്വ അമിതൌജസ പുണ്യ അശ്വശിരസനന്നു നോഡി ബ്രഹ്മനു ഏനു മാഡിദനു?

12335006a ഏതന്നഃ സംശയം ബ്രഹ്മന്പുരാണജ്ഞാനസംഭവമ്।
12335006c കഥയസ്വോത്തമമതേ മഹാപുരുഷനിര്മിതമ്।
12335006e പാവിതാഃ സ്മ ത്വയാ ബ്രഹ്മന്പുണ്യാം കഥയതാ കഥാമ്।।

ബ്രഹ്മന്! ഉത്തമമതേ! ഇദു നമ്മ സംദേഹ! മഹാപുരുഷനിര്മിതവാദ പുരാണജ്ഞാനസംഭവവാദ ഈ കഥെയന്നു ഹേളബേകു. ബ്രഹ്മന്! നീനു പുണ്യ കഥെയന്നു ഹേളി നമ്മന്നു പവിത്രരന്നാഗി മാഡു.”

12335007 വൈശംപായന ഉവാച।
12335007a കഥയിഷ്യാമി തേ സര്വം പുരാണം വേദസംമിതമ്।
12335007c ജഗൌ യദ്ഭഗവാന്വ്യാസോ രാജ്ഞോ ധര്മസുതസ്യ വൈ।।

വൈശംപായനനു ഹേളിദനു: “വേദസംമിത പുരാണവെല്ലവന്നൂ നിനഗെ ഹേളുത്തേനെ. ഒമ്മെ ഭഗവാന് വ്യാസനു രാജാ ധര്മസുതന ബളി ഹോഗിദ്ദനു.

12335008a ശ്രുത്വാശ്വശിരസോ മൂര്തിം ദേവസ്യ ഹരിമേധസഃ।
12335008c ഉത്പന്നസംശയോ രാജാ തമേവ സമചോദയത്।।

ഹരിമേധസ ദേവന അശ്വശിരസ മൂര്തിയ കുരിതു കേളി സംശയതാളിദ രാജനു അവനന്നേ പ്രശ്നിസിദ്ദനു.

12335009 യുധിഷ്ഠിര ഉവാച।
12335009a യത്തദ്ദര്ശിതവാന്ബ്രഹ്മാ ദേവം ഹയശിരോധരമ്।
12335009c കിമര്ഥം തത്സമഭവദ്വപുര്ദേവോപകല്പിതമ്।।

യുധിഷ്ഠിരനു ഹേളിദനു: “ഹയശിരവന്നു ധരിസിദ്ദ ദേവനന്നു ബ്രഹ്മനു നോഡിദനെംദു നീവു ഹേളിദിരല്ലാ ആ അപൂര്വ രൂപവന്നു ദേവനു യാവ കാരണദിംദ ധരിസിദ്ദനു?”

12335010 വ്യാസ ഉവാച।
12335010a യത്കിം ചിദിഹ ലോകേ വൈ ദേഹബദ്ധം വിശാം പതേ।
12335010c സര്വം പംചഭിരാവിഷ്ടം ഭൂതൈരീശ്വരബുദ്ധിജൈഃ।।

വ്യാസനു ഹേളിദനു: “വിശാംപതേ! ഈ ലോകദല്ലി ദേഹബദ്ധവാഗി ഏനെല്ല ഇവെയൂ അവെല്ലവൂ ഈശ്വരന ബുദ്ധിയിംദ ഹുട്ടിദ പംചഭൂതഗളിംദ ആവിഷ്ടഗൊംഡിവെ.

12335011a ഈശ്വരോ ഹി ജഗത്സ്രഷ്ടാ പ്രഭുര്നാരായണോ വിരാട്।
12335011c ഭൂതാംതരാത്മാ വരദഃ സഗുണോ നിര്ഗുണോഽപി ച।
12335011e ഭൂതപ്രലയമവ്യക്തം ശൃണുഷ്വ നൃപസത്തമ।।

നൃപസത്തമ! പ്രഭു നാരായണ ഈശ്വര വിരാടനേ ജഗത്തിന സൃഷ്ടാ. അവനേ ഭൂതഗള അംതരാത്മ, വരദ, സഗുണ മത്തു നിര്ഗുണനൂ കൂഡ. ഈഗ അവ്യക്തദല്ലി ഭൂതഗളു ലയഹൊംദിദ വിഷയദ കുരിതു കേളു.

12335012a ധരണ്യാമഥ ലീനായാമപ്സു ചൈകാര്ണവേ പുരാ।
12335012c ജ്യോതിര്ഭൂതേ ജലേ ചാപി ലീനേ ജ്യോതിഷി ചാനിലേ।।
12335013a വായൌ ചാകാശസംലീനേ ആകാശേ ച മനോനുഗേ।
12335013c വ്യക്തേ മനസി സംലീനേ വ്യക്തേ ചാവ്യക്തതാം ഗതേ।।
12335014a അവ്യക്തേ പുരുഷം യാതേ പുംസി സര്വഗതേഽപി ച।
12335014c തമ ഏവാഭവത്സര്വം ന പ്രാജ്ഞായത കിം ചന।।

ഹിംദെ മഹാപ്രളയവാദാഗ ഭൂമിയു നീരിനല്ലി നയവായിതു. ജലവു ജ്യോതിയല്ലിയൂ ജ്യോതിയു വായുവിനല്ലിയൂ, വായുവു ആകാശദല്ലിയൂ, ആകാശവു മനസ്സിനല്ലിയൂ, മനസ്സു വ്യക്തദല്ലിയൂ, വ്യക്തവു അവ്യക്തദല്ലിയൂ, അവ്യക്തവു പുരുഷനല്ലിയൂ, ഹീഗെ എല്ലവൂ പുരുഷനല്ലി ലീനവാഗി ഹോയിതു. ആഗ എല്ലെല്ലിയൂ കത്തലെയു തുംബിത്തു. യാവുദൂ തിളിയുത്തിരലില്ല.

12335015a തമസോ ബ്രഹ്മ സംഭൂതം തമോമൂലമൃതാത്മകമ്।
12335015c തദ്വിശ്വഭാവസംജ്ഞാംതം പൌരുഷീം തനുമാസ്ഥിതമ്।।

ആ തമസ്സിനിംദ ബ്രഹ്മവു ഹുട്ടിതു. തമോമൂലവാദ അദു ഋതാത്മകവാദുദു. അദേ പുരുഷന ശരീരവന്നു താളി വിശ്വദ പ്രാദുര്ഭാവക്കെ കാരണവാഗുത്തദെ.

12335016a സോഽനിരുദ്ധ ഇതി പ്രോക്തസ്തത് പ്രധാനം പ്രചക്ഷതേ।
12335016c തദവ്യക്തമിതി ജ്ഞേയം ത്രിഗുണം നൃപസത്തമ।।

നൃപസത്തമ! അവനന്നു അനിരുദ്ധനെംദെ ഹേളുത്താരെ. അവനേ പ്രധാനനെംദൂ കരെയല്പഡുത്താനെ. ത്രിഗുണാത്മനനാദ അവ്യക്തനെംദൂ അവനന്നു തിളിയബേകു.

12335017a വിദ്യാസഹായവാന്ദേവോ വിഷ്വക്സേനോ ഹരിഃ പ്രഭുഃ।
12335017c അപ്സ്വേവ ശയനം ചക്രേ നിദ്രായോഗമുപാഗതഃ।

വിദ്യെയ സഹായദിംദ വിഷ്വക്സേന ഹരി പ്രഭുവു നിദ്രായോഗവന്നു ഹൊംദി നീരിനല്ലിയേ മലഗിദനു.

12335017e ജഗതശ്ചിംതയന്സൃഷ്ടിം ചിത്രാം ബഹുഗുണോദ്ഭവാമ്।।
12335018a തസ്യ ചിംതയതഃ സൃഷ്ടിം മഹാനാത്മഗുണഃ സ്മൃതഃ।
12335018c അഹംകാരസ്തതോ ജാതോ ബ്രഹ്മാ ശുഭചതുര്മുഖഃ।
12335018e ഹിരണ്യഗര്ഭോ ഭഗവാന്സര്വലോകപിതാമഹഃ।।

ബഹുഗുണഗളിംദ കൂഡി ഉദ്ഭവിസുവ അദ്ഭുത ജഗത്തിന സൃഷ്ടിയ കുരിതു അവനു യോചിസുത്തിദ്ദാഗ അവനിഗെ തന്നദേ ഗുണവാദ മഹത്തത്ത്വവെംബ ഗുണദ സ്മരണെയായിതു. ആഗ മഹത്തിനിംദ അഹംകാരവു ഹുട്ടിതു മത്തു അഹംകാരദിംദ ശുഭ ചതുര്മുഖ ഹിരണ്യഗര്ഭ ഭഗവാന് ലോകപിതാമഹ ബ്രഹ്മനു ഹുട്ടിദനു.

12335019a പദ്മേഽനിരുദ്ധാത്സംഭൂതസ്തദാ പദ്മനിഭേക്ഷണഃ।
12335019c സഹസ്രപത്രേ ദ്യുതിമാനുപവിഷ്ടഃ സനാതനഃ।।
12335020a ദദൃശേഽദ്ഭുതസംകാശേ ലോകാനാപോമയാന്പ്രഭുഃ।
12335020c സത്ത്വസ്ഥഃ പരമേഷ്ഠീ സ തതോ ഭൂതഗണാന് സൃജത്।।

ആ പദ്മനിഭേക്ഷണനു പദ്മരൂപി അനിരുദ്ധനിംദ ഹുട്ടിദനു. ആ ദ്യുതിമാന് സനാതനനു സഹസ്രദളദ പദ്മദമേലെ കുളിതിദ്ദനു. അദ്ഭുതരൂപവന്നു ധരിസിദ്ദ ആ പ്രഭുവു ലോകഗളെല്ലവൂ ജലമയവാഗിരുവുദന്നു കംഡനു. ബളിക സത്ത്വഗുണദിംദ ആവിര്ഭുതനാഗിദ്ദ ആ പരമേഷ്ഠിയു ഭൂതഗണഗളന്നു സൃഷ്ടിസലു പ്രാരംഭിസിദനു.

12335021a പൂര്വമേവ ച പദ്മസ്യ പത്രേ സൂര്യാംശുസപ്രഭേ।
12335021c നാരായണകൃതൌ ബിംദൂ അപാമാസ്താം ഗുണോത്തരൌ।।

സൂര്യനകിരണഗളംതെ പ്രജ്വലിസുത്തിദ്ദ ആ പദ്മദ എലെഗള മേലെ മൊദലേ നാരായണനു സൃഷ്ടിസിദ രജോഗുണ-തമോഗുണപ്രതീകഗളാദ എരഡു നീരിന ബിംദുഗളിദ്ദവു.

12335022a താവപശ്യത്സ ഭഗവാനനാദിനിധനോഽച്യുതഃ।
12335022c ഏകസ്തത്രാഭവദ്ബിംദുര്മധ്വാഭോ രുചിരപ്രഭഃ।।
12335023a സ താമസോ മധുര്ജാതസ്തദാ നാരായണാജ്ഞയാ।
12335023c കഠിനസ്ത്വപരോ ബിംദുഃ കൈടഭോ രാജസസ്തു സഃ।।

അനാദിനിധന അച്യുത ഭഗവാനനു അവുഗളന്നു നോഡിദനു. ആ എരഡു ബിംദുഗളല്ലി ജേനുതുപ്പദ കാംതിയിംദ കൂഡിദ്ദ തമോഗുണദ ഒംദു ബിംദുവിനിംദ നാരായണന ആജ്ഞെയിംദ മധുവു ഹുട്ടിദനു. അത്യംത കഠിണവാഗിദ്ദ ഇന്നൊംദു രാജസ ഗുണദ ബിംദുവിനിംദ കൈടഭനു ഹുട്ടിദനു.

12335024a താവഭ്യധാവതാം ശ്രേഷ്ഠൌ തമോരജഗുണാന്വിതൌ।
12335024c ബലവംതൌ ഗദാഹസ്തൌ പദ്മനാലാനുസാരിണൌ।।

തമോരജഗുണാന്വിതരാദ ആ ഇബ്ബരു ശ്രേഷ്ഠ ബലവംതരൂ ഗദെഗളന്നു ഹിഡിദു പദ്മദ കാംഡവന്നേ അനുസരിസി മേലെ ഓഡി ബംദരു.

12335025a ദദൃശാതേഽരവിംദസ്ഥം ബ്രഹ്മാണമമിതപ്രഭമ്।
12335025c സൃജംതം പ്രഥമം വേദാംശ്ചതുരശ്ചാരുവിഗ്രഹാന്।।

അവരു കമലദമേലെ കുളിതു പ്രഥമവാഗി സുംദര ദേഹഗളുള്ള നാല്കു വേദഗളന്നു സൃഷ്ടിസുത്തിദ്ദ അമിതപ്രഭ ബ്രഹ്മനന്നു നോഡിദരു.

12335026a തതോ വിഗ്രഹവംതൌ തൌ വേദാന് ദൃഷ്ട്വാസുരോത്തമൌ।
12335026c സഹസാ ജഗൃഹതുര്വേദാന് ബ്രഹ്മണഃ പശ്യതസ്തദാ।।

ആഗ വിശാലകായരാഗിദ്ദ ആ അസുരശ്രേഷ്ഠരു ബ്രഹ്മനു നോഡുത്തിദ്ദംതെയേ ആ വേദഗളന്നു ഒമ്മെലേ ഹിഡിദരു.

12335027a അഥ തൌ ദാനവശ്രേഷ്ഠൌ വേദാന് ഗൃഹ്യ സനാതനാന്।
12335027c രസാം വിവിശതുസ്തൂര്ണമുദക്പൂര്വേ മഹോദധൌ।।

ആ ദാനവശ്രേഷ്ഠരു സനാതന വേദഗളന്നു ഹിഡിദു ശീഘ്രവാഗി മഹാദധിയ ഈശാന്യദിക്കിനല്ലിദ്ദ ഭൂമിയന്നു പ്രവേശിസിദരു.

12335028a തതോ ഹൃതേഷു വേദേഷു ബ്രഹ്മാ കശ്മലമാവിശത്।
12335028c തതോ വചനമീശാനം പ്രാഹ വേദൈര്വിനാകൃതഃ।।

വേദഗളു ഹീഗെ അപഹൃതവാഗലു ഖിന്നനാദ ബ്രഹ്മനു വേദഗളിംദ രഹിതനാഗി ഈശാനനിഗെ ഹേളിദനു:

12335029a വേദാ മേ പരമം ചക്ഷുര്വേദാ മേ പരമം ബലമ്।
12335029c വേദാ മേ പരമം ധാമ വേദാ മേ ബ്രഹ്മ ചോത്തമമ്।।

“വേദഗളു നന്ന പരമ കണ്ണുഗളു. വേദഗളു നന്ന പരമ ബല. വേദഗളു നന്ന പരമ ധാമ. വേദഗളേ നന്ന ഉത്തമ ബ്രഹ്മവു.

12335030a മമ വേദാ ഹൃതാഃ സര്വേ ദാനവാഭ്യാം ബലാദിതഃ।
12335030c അംധകാരാ ഹി മേ ലോകാ ജാതാ വേദൈര്വിനാകൃതാഃ।
12335030e വേദാനൃതേ ഹി കിം കുര്യാം ലോകാന്വൈ സ്രഷ്ടുമുദ്യതഃ।।

നന്ന വേദഗളെല്ലവന്നൂ ബലാത്കാരദിംദ ഈ ദാനവരിബ്ബരൂ അപഹരിസിദ്ദാരെ. വേദഗളിംദ വിഹീനനാദ നനഗെ ലോകഗളെല്ലവൂ അംധകാരമയവാഗിവെ. വേദഗളില്ലദേ നാനു ഹേഗെ താനേ ലോകഗളന്നു സൃഷ്ടിസലു പ്രാരംഭിസലി?

12335031a അഹോ ബത മഹദ്ദുഃഖം വേദനാശനജം മമ।
12335031c പ്രാപ്തം ദുനോതി ഹൃദയം തീവ്രശോകായ രംധയന്।।

അയ്യോ! വേദഗള നാശദിംദ നനഗെ മഹാ ദുഃഖവേ പ്രാപ്തവാഗിദെ. തീവ്രശോകദിംദ നന്ന ഹൃദയവു പീഡെഗൊളഗാഗി നോയുത്തിദെ.

12335032a കോ ഹി ശോകാര്ണവേ മഗ്നം മാമിതോഽദ്യ സമുദ്ധരേത്।
12335032c വേദാംസ്താനാനയേന്നഷ്ടാന്കസ്യ ചാഹം പ്രിയോ ഭവേ।।

ശോകസാഗരദല്ലി മുളുഗിരുവ നന്നന്നു ഇംദു യാരു ഉദ്ധരിസുത്താരെ? നഷ്ടവാഗി ഹോഗിരുവ നന്ന വേദഗളന്നു തംദുകൊഡുവഷ്ടു നാനു യാരിഗെ പ്രിയനാഗിദ്ദേനെ?”

12335033a ഇത്യേവം ഭാഷമാണസ്യ ബ്രഹ്മണോ നൃപസത്തമ।
12335033c ഹരേഃ സ്തോത്രാര്ഥമുദ്ഭൂതാ ബുദ്ധിര്ബുദ്ധിമതാം വര।
12335033e തതോ ജഗൌ പരം ജപ്യം സാംജലിപ്രഗ്രഹഃ പ്രഭുഃ।।

നൃപസത്തമ! ബുദ്ധിവംതരല്ലി ശ്രേഷ്ഠ! ബ്രഹ്മനു ഹീഗെ മാതനാഡുത്തിരുവാഗ അവനിഗെ ഹരിയന്നു സ്തുതിസബേകെംബ ബുദ്ധിയുംടായിതു. ആഗ പ്രഭുവു കൈമുഗിദു പരമ ജപ്യവാദ സ്തോത്രദിംദ സ്തുതിസലു ഉപക്രമിസിദനു.

12335034a നമസ്തേ ബ്രഹ്മഹൃദയ നമസ്തേ മമ പൂര്വജ।
12335034c ലോകാദ്യ ഭുവനശ്രേഷ്ഠ സാംഖ്യയോഗനിധേ വിഭോ।।

“ബ്രഹ്മഹൃദയ! നിനഗെ നമസ്കാര! നന്ന പൂര്വജ! നിനഗെ നമസ്കാര! ലോകഗള ആദിയേ! ഭുവനശ്രേഷ്ഠ! സാംഖ്യയോഗനിധേ! വിഭോ! നിനഗെ നമസ്കാര!

12335035a വ്യക്താവ്യക്തകരാചിംത്യ ക്ഷേമം പംഥാനമാസ്ഥിത।
12335035c വിശ്വഭുക്സര്വഭൂതാനാമംതരാത്മന്നയോനിജ।।
12335036a അഹം പ്രസാദജസ്തുഭ്യം ലോകധാമ്നേ സ്വയംഭുവേ।
12335036c ത്വത്തോ മേ മാനസം ജന്മ പ്രഥമം ദ്വിജപൂജിതമ്।।

വ്യക്താവ്യക്തഗള കര്തൃവേ! അചിംത്യ! ക്ഷേമമാര്ഗവന്നു ആശ്രയിസിരുവവനേ! വിശ്ചഭുക്! സര്വഭൂതഗള അംതരാത്മാ! അയോനിജ! നാനു നിന്ന പ്രസാദദിംദലേ ഹുട്ടിദ്ദേനെ. ലോകധാമ്ന! സ്വയംഭുവ! നിന്ന മനസ്സിനിംദലേ പ്രഥമവാഗി ദ്വിജരിംദ പൂജിതനാദ നന്ന ജന്മവായിതു.

12335037a ചാക്ഷുഷം വൈ ദ്വിതീയം മേ ജന്മ ചാസീത്പുരാതനമ്।
12335037c ത്വത്പ്രസാദാച്ച മേ ജന്മ തൃതീയം വാചികം മഹത്।।

നിന്ന കണ്ണുഗളിംദ നന്ന പുരാതന എരഡനെയ ജന്മവായിതു. നിന്ന പ്രസാദദിംദലേ നിന്ന വാക്കിനിംദ മഹത്തരവാദ നന്ന മൂരനെയ ജന്മവായിതു.

12335038a ത്വത്തഃ ശ്രവണജം ചാപി ചതുര്ഥം ജന്മ മേ വിഭോ।
12335038c നാസിക്യം ചാപി മേ ജന്മ ത്വത്തഃ പംചമമുച്യതേ।।

വിഭോ! നിന്ന കിവിഗളിംദ ഹുട്ടി നന്ന നാല്കനെയ ജന്മവന്നു പഡെദുകൊംഡെനു. നിന്ന നാസികനിംദ ആദ നന്ന ജന്മവു ഐദനെയദു എംദു ഹേളുത്താരെ.

12335039a അംഡജം ചാപി മേ ജന്മ ത്വത്തഃ ഷഷ്ഠം വിനിര്മിതമ്।
12335039c ഇദം ച സപ്തമം ജന്മ പദ്മജം മേഽമിതപ്രഭ।।

അമിതപ്രഭ! നിന്ന അംഡദിംദ കൂഡ നന്ന ജന്മവായിതു. അദു നന്ന ആരനെയ ജന്മ. നിന്ന പദ്മദിംദ ഹുട്ടിദഇ ദു നന്ന ഏളനെയ ജന്മ.

12335040a സര്ഗേ സര്ഗേ ഹ്യഹം പുത്രസ്തവ ത്രിഗുണവര്ജിതഃ।
12335040c പ്രഥിതഃ പുംഡരീകാക്ഷ പ്രധാനഗുണകല്പിതഃ।।

ത്രിഗുണവര്ജിത! സൃഷ്ടി-സൃഷ്ടിയല്ലിയൂ നാനു നിന്ന മഗനാഗിയേ ഹുട്ടുത്തേനെ. പുംഡരീകാക്ഷ! നാനു പ്രധാനഗുണകല്പിതനെംദു പ്രഥിതനാഗിദ്ദേനെ.

12335041a ത്വമീശ്വരസ്വഭാവശ്ച സ്വയംഭൂഃ പുരുഷോത്തമഃ।
12335041c ത്വയാ വിനിര്മിതോഽഹം വൈ വേദചക്ഷുര്വയോതിഗഃ।।

നീനു ഈശ്വര! നീനേ സ്വഭാവവു. സ്വയംഭൂ. പുരുഷോത്തമ. വേദഗളന്നേ കണ്ണുഗളന്നാഗുള്ള നാനു നിന്നിംദലേ നിര്മിതനാഗിദ്ദേനെ.

12335042a തേ മേ വേദാ ഹൃതാശ്ചക്ഷുരംധോ ജാതോഽസ്മി ജാഗൃഹി।
12335042c ദദസ്വ ചക്ഷുഷീ മഹ്യം പ്രിയോഽഹം തേ പ്രിയോഽസി മേ।।

നന്ന കണ്ണുഗളാഗിദ്ദ വേദഗളു അപഹൃതവാദുദരിംദ നാനു അംധനാഗിബിട്ടിദ്ദേനെ. എദ്ദേളു! നന്ന കണ്ണുഗളന്നു നീഡു. നാനു നിന്ന പ്രിയനാഗിദ്ദേനെ. നീനൂ കൂഡ നന്ന പ്രിയനാഗിദ്ദീയെ.”

12335043a ഏവം സ്തുതഃ സ ഭഗവാന്പുരുഷഃ സര്വതോമുഖഃ।
12335043c ജഹൌ നിദ്രാമഥ തദാ വേദകാര്യാര്ഥമുദ്യതഃ।
12335043e ഐശ്വരേണ പ്രയോഗേണ ദ്വിതീയാം തനുമാസ്ഥിതഃ।।

അവനു ഹീഗെ സ്തുതിസലു സര്വതോമുഖ ഭഗവാന് പുരുഷനു നിദ്രെയിംദ എച്ചെത്തു വേദകാര്യക്കെ ഉദ്യുക്തനാദനു. തന്ന യോഗൈശ്വര്യദിംദ എരഡനെയ ദേഹവന്നു ധരിസിദനു.

12335044a സുനാസികേന കായേന ഭൂത്വാ ചംദ്രപ്രഭസ്തദാ।
12335044c കൃത്വാ ഹയശിരഃ ശുഭ്രം വേദാനാമാലയം പ്രഭുഃ।।

അവന ശരീരവു ചംദ്രപ്രഭെയിംദ ബെളഗുത്തിത്തു. സുംദര നാസികദ ശുഭ്ര ഹയദ ശിരവന്നു ധരിസിദ ആ പ്രഭുവു വേദഗള ആലയദംതിദ്ദനു.

12335045a തസ്യ മൂര്ധാ സമഭവദ്ദ്യൌഃ സനക്ഷത്രതാരകാ।
12335045c കേശാശ്ചാസ്യാഭവന്ദീര്ഘാ രവേരംശുസമപ്രഭാഃ।।

നക്ഷത്ര-താരെഗളിംദ കൂഡിദ സ്വര്ഗലോകവേ അവന നെത്തിയാഗിത്തു. അവന കൂദലുഗളു നീളവാഗിയൂ സൂര്യന രശ്മിയംതെ പ്രഭായുക്തവൂ ആഗിദ്ദവു.

12335046a കര്ണാവാകാശപാതാലേ ലലാടം ഭൂതധാരിണീ।
12335046c ഗംഗാ സരസ്വതീ പുണ്യാ2 ഭ്രുവാവാസ്താം മഹാനദീ।।

ആകാശ-പാതാളഗളു അവന കിവിഗളാഗിദ്ദവു. ഭൂതധാരിണീ ഭൂമിയേ അവന ഹണെയാഗിത്തു. മഹാനദീ പുണ്യ ഗംഗാ-സരസ്വതിയരു അവന ഹുബ്ബാഗിദ്ദവു.

12335047a ചക്ഷുഷീ സോമസൂര്യൌ തേ നാസാ സംധ്യാ പുനഃ സ്മൃതാ।
12335047c ഓംകാരസ്ത്വഥ സംസ്കാരോ വിദ്യുജ്ജിഹ്വാ ച നിര്മിതാ।।

സോമ-സൂര്യരേ അവന കണ്ണുഗളാഗിദ്ദവു. സംധ്യാകാലവു നാസികവാഗിത്തു. ഓകാരവു ആഭരണവാഗിത്തു. വിദ്യുത്തേ നാലിഗെയാഗിത്തു.

12335048a ദംതാശ്ച പിതരോ രാജന്സോമപാ ഇതി വിശ്രുതാഃ।
12335048c ഗോലോകോ ബ്രഹ്മലോകശ്ച ഓഷ്ഠാവാസ്താം മഹാത്മനഃ।
12335048e ഗ്രീവാ ചാസ്യാഭവദ്രാജന്കാലരാത്രിര്ഗുണോത്തരാ।।

രാജന്! സോമപരെംദു വിശ്രുതരാദ പിതൃഗളു അവന ഹല്ലുഗളാഗിദ്ദരു. ഗോലോക-ബ്രഹ്മലോകഗളു ആ മഹാത്മന തുടിഗളാഗിദ്ദവു. രാജന്! തമോഗുണമയവാദ കാലരാത്രിയേ അവന കുത്തിഗെയാഗിത്തു.

12335049a ഏതദ്ധയശിരഃ കൃത്വാ നാനാമൂര്തിഭിരാവൃതമ്।
12335049c അംതര്ദധേ സ വിശ്വേശോ വിവേശ ച രസാം പ്രഭുഃ।।

ഹീഗെ നാനാമൂര്തിഗളിംദ സംഘടിതവാദ ഹയശിരന ആകൃതിയന്നു ഹൊംദിദ വിശ്വേശ പ്രഭുവു രസാതളവന്നു പ്രവേശിസി അദൃശ്യനാദനു.

12335050a രസാം പുനഃ പ്രവിഷ്ടശ്ച യോഗം പരമമാസ്ഥിതഃ।
12335050c ശൈക്ഷം സ്വരം സമാസ്ഥായ ഓമിതി പ്രാസൃജത്സ്വരമ്।।

പരമയോഗവന്നു ആശ്രയിസി അവനു രസാതളവന്നു പ്രവേശിസി ഓംകാരദൊംദിഗെ ശിക്ഷ സ്വരദല്ലി സാമവേദവന്നു ഹാഡതൊഡഗിദനു.

12335051a സ സ്വരഃ സാനുനാദീ ച സര്വഗഃ സ്നിഗ്ധ ഏവ ച।
12335051c ബഭൂവാംതര്മഹീഭൂതഃ സര്വഭൂതഗുണോദിതഃ।।

സര്വത്ര പ്രതിധ്വനിസുത്തിദ്ദ ആ മനോഹര സാമഗാന സ്വരവു സമസ്ത പ്രാണിഗളിഗൂ ഗുണഗളന്നു ഉദ്ഭോദിസുത്താ ഭൂമിയ കെളഭാഗദല്ലിദ്ദ രസാതളദല്ലി വ്യാപിസിതു.

12335052a തതസ്താവസുരൌ കൃത്വാ വേദാന്സമയബംധനാന്।
12335052c രസാതലേ വിനിക്ഷിപ്യ യതഃ ശബ്ദസ്തതോ ദ്രുതൌ।।

ആഗ ആ അസുരരു വേദഗളന്നു കാലപാശഗളിംദ ബംധിസി രസാതളദല്ലി ബച്ചിട്ടു സാമഗാനദ ശബ്ധവു കേളിബരുത്തിദ്ദ കഡെ ധാവിസിദരു.

12335053a ഏതസ്മിന്നംതരേ രാജന്ദേവോ ഹയശിരോധരഃ।
12335053c ജഗ്രാഹ വേദാനഖിലാന്രസാതലഗതാന് ഹരിഃ।
12335053e പ്രാദാച്ച ബ്രഹ്മണേ ഭൂയസ്തതഃ സ്വാം പ്രകൃതിം ഗതഃ।।

രാജന്! ഈ മധ്യദല്ലി ദേവ ഹയശിരോധര ഹരിയു രസാതളദല്ലിദ്ദ അഖില വേദഗളന്നൂ തെഗെദുകൊംഡു ബ്രഹ്മനിഗെ കൊട്ടു പുനഃ തന്ന മൂല പ്രകൃതിയന്നേ ഹൊംദിദനു.

12335054a സ്ഥാപയിത്വാ ഹയശിര ഉദക്പൂര്വേ മഹോദധൌ।
12335054c വേദാനാമാലയശ്ചാപി ബഭൂവാശ്വശിരാസ്തതഃ।।

മഹോദധിയ ഈശാന്യഭാഗദല്ലി വേദഗളിഗെ ആലയനാദ ഹയശിരനന്നു സ്ഥാപിസി അംദിനിംദ അവനു അശ്വശിരനെംബ ഹെസരിനിംദ വിഖ്യാതനാദനു.

12335055a അഥ കിം ചിദപശ്യംതൌ ദാനവൌ മധുകൈടഭൌ।
12335055c പുനരാജഗ്മതുസ്തത്ര വേഗിതൌ പശ്യതാം ച തൌ।
12335055e യത്ര വേദാ വിനിക്ഷിപ്താസ്തത് സ്ഥാനം ശൂന്യമേവ ച।।

ഇത്തലാഗി ദാനവ മധു-കൈടഭരു ഏനന്നൂ കാണദേ വേഗദിംദ എല്ലി അവരു വേദഗളന്നു അഡഗിസിട്ടിദ്ദരോ അല്ലിഗെ ബംദു ആ സ്ഥാനവൂ ശൂന്യവാഗിദ്ദുദന്നു നോഡിദരു.

12335056a തത ഉത്തമമാസ്ഥായ വേഗം ബലവതാം വരൌ।
12335056c പുനരുത്തസ്ഥതുഃ ശീഘ്രം രസാനാമാലയാത്തദാ।
12335056e ദദൃശാതേ ച പുരുഷം തമേവാദികരം പ്രഭുമ്।।
12335057a ശ്വേതം ചംദ്രവിശുദ്ധാഭമനിരുദ്ധതനൌ സ്ഥിതമ്।
12335057c ഭൂയോഽപ്യമിതവിക്രാംതം നിദ്രായോഗമുപാഗതമ്।।

ആഗ ആ ബലവംതരല്ലി ശ്രേഷ്ഠരിബ്ബരൂ ഉത്തമ വേഗദിംദ രസാതലദിംദ ഹൊരടു ശീഘ്രവാഗി മേലെ ബംദരു. അല്ലി അവരു ചംദ്രന വിശുദ്ധ കാംതിയിംദ കൂഡിദ്ദ ഗൌരവര്ണനാദ അനിരുദ്ധന രൂപദല്ലിദ്ദ ആദികര പ്രഭു അമിതവിക്രാംത പുരുഷനു യോഗനിദ്രെയല്ലിരുവുദന്നു നോഡിദരു.

12335058a ആത്മപ്രമാണരചിതേ അപാമുപരി കല്പിതേ।
12335058c ശയനേ നാഗഭോഗാഢ്യേ ജ്വാലാമാലാസമാവൃതേ।।
12335059a നിഷ്കല്മഷേണ സത്ത്വേന സംപന്നം രുചിരപ്രഭമ്।
12335059c തം ദൃഷ്ട്വാ ദാനവേംദ്രൌ തൌ മഹാഹാസമമുംചതാമ്।।

നീരിന മേലെ തന്ന ശരീരദ പ്രമാണക്കനുഗുണവാഗി കല്പിതവാഗിദ്ദ, ജ്വാലാമാലെഗളിംദ ആവൃത നാഗന ശരീരരൂപദ ഹാസിഗെയല്ലി മലഗിദ്ദ നിഷ്കല്മഷ സത്ത്വദിംദ സംപന്നനാഗിദ്ദ സുംദര പ്രഭെയിംദ പ്രകാശിസുത്തിദ്ദ അവനന്നു നോഡി ആ ഇബ്ബരു ദാനവേംദ്രരൂ അട്ടഹാസദിംദ നഗതൊഡഗിദരു.

12335060a ഊചതുശ്ച സമാവിഷ്ടൌ രജസാ തമസാ ച തൌ।
12335060c അയം സ പുരുഷഃ ശ്വേതഃ ശേതേ നിദ്രാമുപാഗതഃ।।
12335061a അനേന നൂനം വേദാനാം കൃതമാഹരണം രസാത്।
12335061c കസ്യൈഷ കോ നു ഖല്വേഷ കിം ച സ്വപിതി ഭോഗവാന്।।

രജോ മത്തു തമോഗുണഗളിംദ സമാവിഷ്ടരാഗിദ്ദ അവരിബ്ബരൂ മാതനാഡികൊംഡരു: “നിദ്രാവശനാഗി മലഗിരുവ ഈ ശ്വേത പുരുഷനേ രസാതലദിംദ വേദഗളന്നു അപഹരിസിദനു. സര്പമേലെ മലഗിരുവ ഇവനു യാര മഗനു? യാരിരബഹുദു?”

12335062a ഇത്യുച്ചാരിതവാക്യൌ തൌ ബോധയാമാസതുര്ഹരിമ്।
12335062c യുദ്ധാര്ഥിനൌ തു വിജ്ഞായ വിബുദ്ധഃ പുരുഷോത്തമഃ।।
12335063a നിരീക്ഷ്യ ചാസുരേംദ്രൌ തൌ തതോ യുദ്ധേ മനോ ദധേ।

ഹീഗെ മാതനാഡികൊള്ളുത്താ അവരിബ്ബരൂ ഹരിയന്നു എബ്ബിസതൊഡഗിദരു. എച്ചെദ്ദ പുരുഷോത്തമനു ആ അസുരേംദ്രരിബ്ബരന്നൂ അവരു യുദ്ധമാഡുവ ഇച്ഛെയുള്ളവരാഗിരുവരെംബുദന്നു തിളിദു താനൂ അവരൊഡനെ യുദ്ധമാഡലു നിശ്ചയിസിദനു.

12335063c അഥ യുദ്ധം സമഭവത്തയോര്നാരായണസ്യ ച।।
12335064a രജസ്തമോവിഷ്ടതനൂ താവുഭൌ മധുകൈടഭൌ।
12335064c ബ്രഹ്മണോപചിതിം കുര്വന് ജഘാന മധുസൂദനഃ।।

ആഗ അവരിബ്ബരൊംദിഗെ നാരായണന യുദ്ധവു നഡെയിതു. ബ്രഹ്മനിഗെ അഭ്യുദയവന്നുംടുമാഡുത്താ മധുസൂദനനു രജസ്സു-തമോഗുണഗളിംദ വ്യാപ്ത ശരീരഗളന്നു പഡെദിദ്ദ ആ മധുകൈടഭരന്നു സംഹരിസിദനു.

12335065a തതസ്തയോര്വധേനാശു വേദാപഹരണേന ച।
12335065c ശോകാപനയനം ചക്രേ ബ്രഹ്മണഃ പുരുഷോത്തമഃ।।

ഹീഗെ അവരന്നു വധിസി വേദഗളന്നു തംദുകൊട്ടു ബ്രഹ്മന ശോകവന്നു ഹോഗലാഡിസിദനു.

12335066a തതഃ പരിവൃതോ ബ്രഹ്മാ ഹതാരിര്വേദസത്കൃതഃ।
12335066c നിര്മമേ സ തദാ ലോകാന്കൃത്സ്നാന്സ്ഥാവരജംഗമാന്।।

ശത്രുഗളു ഹതരാഗലു വേദഗളിംദ പരിവൃതനാഗി സത്കൃതനാദ ബ്രഹ്മനു യുക്തവാദ സകല ലോകഗളന്നൂ, സ്ഥാവര ജംഗമഗളന്നൂ സൃഷ്ടിസിദനു.

12335067a ദത്ത്വാ പിതാമഹായാഗ്ര്യാം ബുദ്ധിം ലോകവിസര്ഗികീമ്।
12335067c തത്രൈവാംതര്ദധേ ദേവോ യത ഏവാഗതോ ഹരിഃ।।

പിതാമഹനിഗെ ലോകസൃഷ്ടിഗെ ശ്രേഷ്ഠ ബുദ്ധിയന്നു ദയപാലിസി ദേവ ഹരിയു അംതര്ഗതനാഗി എല്ലിംദ ബംദിദ്ദനോ അല്ലിഗെ ഹൊരടുഹോദനു.

12335068a തൌ ദാനവൌ ഹരിര്ഹത്വാ കൃത്വാ ഹയശിരസ്തനുമ്।
12335068c പുനഃ പ്രവൃത്തിധര്മാര്ഥം താമേവ വിദധേ തനുമ്।।

ഹയശിരന ശരീരവന്നു ധരിസി ഹരിയു ആ ദാനവരിബ്ബരന്നൂ സംഹരിസി പ്രവൃത്തിധര്മവന്നു സ്ഥാപിസലു പുനഃ അദേ ഹയഗ്രീവന രൂപവന്നു താളിദനു.

12335069a ഏവമേഷ മഹാഭാഗോ ബഭൂവാശ്വശിരാ ഹരിഃ।
12335069c പൌരാണമേതദാഖ്യാതം രൂപം വരദമൈശ്വരമ്।।

ഹീഗെ മഹാഭാഗ ഹരിയു അശ്വശിരനാദനു. വരദായകവാദ അവന ഈ ഈശ്വര രൂപവു പുരാണഗളല്ലി പ്രസിദ്ധവാദുദു.

12335070a യോ ഹ്യേതദ്ബ്രാഹ്മണോ നിത്യം ശൃണുയാദ്ധാരയേത വാ।
12335070c ന തസ്യാധ്യയനം നാശമുപഗച്ചേത്കദാ ചന।।

യാവ ബ്രാഹ്മണനു നിത്യവൂ ഇദന്നു കേളുത്താനോ അഥവാ സ്മരിസികൊള്ളുത്താനോ അവന അധ്യയനവു എംദൂ നാശവാഗുവുദില്ല.

12335071a ആരാധ്യ തപസോഗ്രേണ ദേവം ഹയശിരോധരമ്।
12335071c പാംചാലേന ക്രമഃ പ്രാപ്തോ രാമേണ3 പഥി ദേശിതേ।।

പാംചാലദേശദ ഗാലവ മുനിയു രാമനു ഉപദേശിസിദ മാര്ഗദല്ലി ഹയഗ്രീവനന്നു ഉഗ്ര തപസ്സിനിംദ ആരാധിസി ക്രമപാഠവന്നു പഡെദുകൊംഡനു.

12335072a ഏതദ്ധയശിരോ രാജന്നാഖ്യാനം തവ കീര്തിതമ്।
12335072c പുരാണം വേദസമിതം യന്മാം ത്വം പരിപൃച്ചസി।।

രാജന്! നീനു നന്നല്ലി കേളിദ പുരാണവേദസമിതവാദ ഹയശിരന ആഖ്യാനവിദു.

12335073a യാം യാമിച്ചേത്തനും ദേവഃ കര്തും കാര്യവിധൌ ക്വ ചിത്।
12335073c താം താം കുര്യാദ്വികുര്വാണഃ സ്വയമാത്മാനമാത്മനാ।।

ദേവനു യാവ യാവ കാര്യസിദ്ധിഗെ യാവ യാവ ശരീരവന്നു ധരിസലു ഇച്ഛിസുവനോ ആയാ കാര്യഗളന്നു മാഡുവ സമയദല്ലി നനഗിഷ്ടവാദ ആയാ ശരീരവന്നു തന്നിംദലേ പ്രകടപഡിസുത്താനെ.

12335074a ഏഷ വേദനിധിഃ ശ്രീമാനേഷ വൈ തപസോ നിധിഃ।
12335074c ഏഷ യോഗശ്ച സാംഖ്യം ച ബ്രഹ്മ ചാഗ്ര്യം ഹരിര്വിഭുഃ।।

ഇവനേ വേദനിധി. ഈ ശ്രീമാനനേ തപസ്സിന നിധി. ഇവനേ യോഗ, സാംഖ്യ, ബ്രഹ്മ, ശ്രേഷ്ഠ ഹവിസ്സു മത്തു വിഭു.

12335075a നാരായണപരാ വേദാ യജ്ഞാ നാരായണാത്മകാഃ।
12335075c തപോ നാരായണപരം നാരായണപരാ ഗതിഃ।।

വേദഗളെല്ലവൂ നാരായണപരവാഗിയേ ഇവെ. യജ്ഞഗളു നാരായണന സ്വരൂപഗളേ ആഗിവെ. തപസ്സിന പരമ ഫലവൂ നാരായണനേ. നാരായണനേ പരമ ഗതിയൂ ആഗിദ്ദാനെ.

12335076a നാരായണപരം സത്യമൃതം നാരായണാത്മകമ്।
12335076c നാരായണപരോ ധര്മഃ പുനരാവൃത്തിദുര്ലഭഃ।।

നാരായണനേ പരമ സത്യ. ഋതവു നാരായണാത്മകവു. പുനരാവൃത്തിദുര്ലഭവാദ നിവൃത്തി ധര്മവൂ നാരായണനേ.

12335077a പ്രവൃത്തിലക്ഷണശ്ചൈവ ധര്മോ നാരായണാത്മകഃ।
12335077c നാരായണാത്മകോ ഗംധോ ഭൂമൌ ശ്രേഷ്ഠതമഃ സ്മൃതഃ।।

പ്രവൃത്തിലക്ഷണ ധര്മവൂ കൂഡ നാരായണാത്മകവു. ഭൂമിയ ശ്രേഷ്ഠ ഗുണവാദ ഗംധവൂ നാരായണാത്മകവെംദു ഹേളല്പട്ടിദെ.

12335078a അപാം ചൈവ ഗുണോ രാജന്രസോ നാരായണാത്മകഃ।
12335078c ജ്യോതിഷാം ച ഗുണോ രൂപം സ്മൃതം നാരായണാത്മകമ്।।

രാജന്! ജലദ ഗുണവാദ രസവൂ നാരായണാത്മകവു. ജ്യോതിഗള ഗുണവാദ രൂപവൂ നാരായണാത്മകവെംദു ഹേളുത്താരെ.

12335079a നാരായണാത്മകശ്ചാപി സ്പര്ശോ വായുഗുണഃ സ്മൃതഃ।
12335079c നാരായണാത്മകശ്ചാപി ശബ്ദ ആകാശസംഭവഃ।।

വായുവിന ഗുണവാദ സ്പര്ശവൂ കൂഡ നാരായണാത്മകവെംദു ഹേളല്പട്ടിദെ. ആകാശസംഭവവാദ ശബ്ദവൂ കൂഡ നാരായണാത്മകവു.

12335080a മനശ്ചാപി തതോ ഭൂതമവ്യക്തഗുണലക്ഷണമ്।
12335080c നാരായണപരഃ കാലോ ജ്യോതിഷാമയനം ച യത്।।

അവ്യക്ത ഗുണലക്ഷണഗളനന്നു ഹൊംദിരുവ മനസ്സെംബ വസ്തുവൂ, കാല മത്തു നക്ഷത്രമംഡലഗളൂ നാരായണനന്നേ ആശ്രയിസിവെ.

12335081a നാരായണപരാ കീര്തിഃ ശ്രീശ്ച ലക്ഷ്മീശ്ച ദേവതാഃ।
12335081c നാരായണപരം സാംഖ്യം യോഗോ നാരായണാത്മകഃ।।

കീര്തി, ശ്രീ, ലക്ഷ്മി മത്തു ദേവതെഗളു നാരായണനന്നേ ആശ്രയിസിവെ. നാരായണപരവാദ സാംഖ്യ യോഗവൂ നാരായണാത്മകവു.

12335082a കാരണം പുരുഷോ യേഷാം പ്രധാനം ചാപി കാരണമ്।
12335082c സ്വഭാവശ്ചൈവ കര്മാണി ദൈവം യേഷാം ച കാരണമ്।।

ഇവെല്ലവക്കൂ പുരുഷനു കാരണനു. പ്രധാനവൂ കാരണവു. സ്വഭാവ-കര്മഗളൂ കാരണഗളു. ആദരെ ഇവെല്ലവക്കൂ ദേവ നാരായണനേ കാരണനു.

412335083a പംചകാരണസംഖ്യാതോ നിഷ്ഠാ സര്വത്ര വൈ ഹരിഃ। 12335083c തത്ത്വം ജിജ്ഞാസമാനാനാം ഹേതുഭിഃ സര്വതോമുഖൈഃ।।
12335084a തത്ത്വമേകോ മഹായോഗീ ഹരിര്നാരായണഃ പ്രഭുഃ।

ഐദു കാരണഗള രൂപദല്ലി സര്വത്ര ഹരിയേ ഇദ്ദാനെ. സര്വതോമുഖ കാരണഗളിംദ തത്ത്വവന്നു തിളിയലു ഇച്ഛിസുവവരിഗെ മഹായോഗി പ്രഭു ഹരി നാരായണനേ ജ്ഞേയനാദ ഏകൈക മഹാതത്ത്വവു.

12335084c സബ്രഹ്മകാനാം ലോകാനാമൃഷീണാം ച മഹാത്മനാമ്।।
12335085a സാംഖ്യാനാം യോഗിനാം ചാപി യതീനാമാത്മവേദിനാമ്।
12335085c മനീഷിതം വിജാനാതി കേശവോ ന തു തസ്യ തേ।।

ബ്രഹ്മാദി ദേവതെഗള, ലോകഗള, മഹാത്മ ഋഷിഗള, സാംഖ്യയോഗിഗള, ആത്മവേദീ യതിഗള അംതരംഗവന്നു കേശവനു തിളിദിരുത്താനെ. ആദരെ ഇവരല്ലി യാരൂ അവന അംതരംഗവന്നു തിളിദില്ല.

12335086a യേ കേ ചിത്സര്വലോകേഷു ദൈവം പിത്ര്യം ച കുര്വതേ।
12335086c ദാനാനി ച പ്രയച്ചംതി തപ്യംതി ച തപോ മഹത്।।
12335087a സര്വേഷാമാശ്രയോ വിഷ്ണുരൈശ്വരം വിധിമാസ്ഥിതഃ।
12335087c സര്വഭൂതകൃതാവാസോ വാസുദേവേതി ചോച്യതേ।।

എല്ല ലോകഗളല്ലി യാവുദേ ദേവ മത്തു പിതൃകാര്യഗളന്നു മാഡുത്താരോ, ദാനഗളന്നു നീഡലാഗുത്തദെയോ, മഹാ തപസ്സന്നു തപിസലാഗുത്തദെയോ, ഇവെല്ലവുഗള ആശ്രയനു ഓഗൈശ്വര്യദല്ലി സ്ഥിതനാഗിരുവ വിഷ്ണുവു. സര്വഭൂതഗളല്ലിയൂ വാസമാഡുവുദരിംദ അവനന്നു വാസുദേവനെംദൂ കരെയുത്താരെ.

12335088a അയം ഹി നിത്യഃ പരമോ മഹര്ഷിര് മഹാവിഭൂതിര്ഗുണവാന്നിര്ഗുണാഖ്യഃ।
12335088c ഗുണൈശ്ച സംയോഗമുപൈതി ശീഘ്രം കാലോ യഥര്താവൃതുസംപ്രയുക്തഃ।।

ഈ പരമ മഹര്ഷിയു നിത്യ. മഹാ വിഭൂതിയുള്ളവനൂ, ഗുണവംതനൂ മത്തു നിര്ഗുണനെംദൂ കരെയല്പട്ടിദ്ദാനെ. ഗുണഗളിംദ രഹിതവാഗിരുവ കാലവു ഹേഗെ ഋതുഗളിഗെ സംബംധിസിദ ശീതോഷ്ണാദി ഗുണഗളിംദ ശീഘ്രവാഗി യുക്തവാഗുവുദോ ഹാഗെ പരമാത്മനു നിര്ഗുണനാഗിദ്ദരൂ സമയഗളല്ലി ഗുണഗളൊഡനെ സംപര്കഹൊംദുത്താനെ.

12335089a നൈവാസ്യ വിംദംതി ഗതിം മഹാത്മനോ ന ചാഗതിം കശ്ചിദിഹാനുപസ്യതി।
12335089c ജ്ഞാനാത്മകാഃ സംയമിനോ മഹര്ഷയഃ പശ്യംതി നിത്യം പുരുഷം ഗുണാധികമ്।।

ഈ മഹാത്മന ഗതിയന്നു യാരൂ തിളിയലാരരു. അവന ആഗമനദ വിഷയവന്നൂ യാരൂ അരിയലാരരു. ജ്ഞാനസ്വരൂപരാഗിരുവ മഹര്ഷിഗളു മാത്ര അനംതഗുണ സംപന്ന നിത്യ ആ പുരുഷനന്നു നോഡുത്താരെ.”

സമാപ്തി ഇതി ശ്രീമഹാഭാരതേ ശാംതി പര്വണി മോക്ഷധര്മ പര്വണി നാരായണീയേ പംചത്രിംശാധികത്രിശതതമോഽധ്യായഃ।। ഇദു ശ്രീമഹാഭാരതദല്ലി ശാംതി പര്വദല്ലി മോക്ഷധര്മ പര്വദല്ലി നാരായണീയ എന്നുവ മുന്നൂരാമൂവത്തൈദനേ അധ്യായവു.

  1. ശൌനക ഉവാച (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎

  2. ശ്രോണ്യൌ (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎

  3. ദേവേന (ഭാരത ദര്ശന). ↩︎

  4. മൊദലു ഈ അധിക ശ്ലോകവിദെ: അധിഷ്ഠാനം തഥാ കര്താ കരണം ച പൃഥഗ്വിധമ്। വിവിധാ ച തഥാ ചേഷ്ടാ ദൈവം ചൈവാത്ര പംചമമ്।। അര്ഥാത്: അധിഷ്ഠാന, കര്താ, കരണ നാനാവിധദ ചേഷ്ടെഗളു മത്തു ദൈവ ഇവു പംചകാരണഗളു. (ഭാരത ദര്ശന) ↩︎