പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
ശാംതി പര്വ
ആപദ്ധര്മ പര്വ
അധ്യായ 147
സാര
ബ്രഹ്മഹത്യെയ അപരാധീ ജനമേജയനിഗെ ഇംദ്രോത മുനിയു ആശ്രയവന്നിത്തിദുദു (1-22).
12147001 ഭീഷ്മ ഉവാച।
12147001a ഏവമുക്തഃ പ്രത്യുവാച തം മുനിം ജനമേജയഃ।
12147001c ഗര്ഹ്യം ഭവാന്ഗര്ഹയതി നിംദ്യം നിംദതി മാ ഭവാന്।।
12147002a ധിക്കാര്യം മാ1 ധിക്കുരുതേ തസ്മാത്ത്വാഹം പ്രസാദയേ।
ഭീഷ്മനു ഹേളിദനു: “ഹീഗെ ഹേളലു ജനമേജയനു മുനിഗെ ഉത്തരിസിദനു: “തിരസ്കൃതനന്നു നീനു തിരസ്കരിസുത്തിദ്ദീയെ. നിംദനീയനന്നു നീനു നിംദിസുത്തിദ്ദീയെ. ധിക്കരിസബേഡ. നന്നന്നു ധിക്കരിസുത്തിരുവ നിന്നന്നു നാനു പ്രസന്നഗൊളിസ ബയസുത്തേനെ.
12147002c സര്വം ഹീദം സ്വകൃതം2 മേ ജ്വലാമ്യഗ്നാവിവാഹിതഃ।।
12147003a സ്വകര്മാണ്യഭിസംധായ നാഭിനംദതി മേ മനഃ।
ഇവെല്ലവൂ നാനേ മാഡികൊംഡിദ്ദാഗിദെ. ഇദരിംദാഗിയേ നന്നൊളഗെ അഗ്നിയന്നു ഇട്ടിദ്ദാരോ എന്നുവംതെ നാനു സുഡുത്തിദ്ദേനെ. നന്നദേ കൃത്യഗളന്നു നെനപിസികൊംഡു നന്ന മനവു പ്രസന്നവാഗുത്തില്ല.
12147003c പ്രാപ്തം നൂനം മയാ ഘോരം ഭയം വൈവസ്വതാദപി।।
12147004a തത്തു ശല്യമനിര്ഹൃത്യ കഥം ശക്ഷ്യാമി ജീവിതുമ്।
12147004c സര്വമന്യൂന്വിനീയ ത്വമഭി മാ വദ ശൌനക।।
നിജവാഗിയൂ നനഗെ വൈവസ്വത യമനിംദലൂ ഘോര ഭയവു പ്രാപ്തവാഗലിക്കിദെ. ഈ മുള്ളന്നു നന്ന ഹൃദയദിംദ കിത്തൊഗെയദേ നാനു ഹേഗെ താനേ ജീവിസിരബല്ലെനു? ശൌനക! സര്വക്രോധഗളന്നൂ ത്യജിസി നന്ന ഉദ്ധാരദ യാവുദാദരൂ ഉപായവന്നു ഹേളു.
12147005a മഹാനസം ബ്രാഹ്മണാനാം ഭവിഷ്യാമ്യര്ഥവാന്പുനഃ3।
12147005c അസ്തു ശേഷം കുലസ്യാസ്യ മാ പരാഭൂദിദം കുലമ്।।
ഭവിഷ്യദല്ലി പുനഃ നാനു ഉദ്ദേശപൂര്വകവാഗി ബ്രാഹ്മണര മഹാന് ഭക്തനാഗുത്തേനെ. നന്ന ഈ കുലവു സ്വല്പവാദരൂ ഉളിദുകൊള്ളലി. ഈ കുലവു സംപൂര്ണവാഗി നാശവാഗദിരലി.
12147006a ന ഹി നോ ബ്രഹ്മശപ്താനാം ശേഷോ ഭവിതുമര്ഹതി।
12147006c ശ്രുതീരലഭമാനാനാം സംവിദം വേദനിശ്ചയാത്।।
12147007a നിര്വിദ്യമാനഃ സുഭൃശം ഭൂയോ വക്ഷ്യാമി സാംപ്രതമ്।
12147007c ഭൂയശ്ചൈവാഭിനംക്ഷംതി നിര്ധര്മാ നിര്ജപാ ഇവ।।
ബ്രാഹ്മണര ശാപദിംദ നമ്മ കുലവു സ്വല്പവൂ ഉളിയുവുദില്ല. നന്ന ഈ പാപദ കാരണദിംദ സമാജദല്ലി നനഗെ പ്രശംസെയൂ ദൊരെയുത്തില്ല മത്തു സജാതീയ ബംധുഗളൊംദിഗെ ബെരെയുവംതെയൂ ഇല്ല. ആദുദരിംദ അത്യംത ഖേദ മത്തു വിരക്തിയന്നു ഹൊംദി വേദഗള നിശ്ചയാത്മക ജ്ഞാനവിരുവ നിന്നംഥഹ ബ്രാഹ്മണരിഗെ പുനഃ ഹേളുത്തേനെ: നിര്ജന സ്ഥാനദല്ലിരുവ യോഗിഗളു പാപിപുരുഷരന്നു ഹേഗെ രക്ഷിസുവരോ ഹാഗെ നീവൂ കൂഡ നിമ്മ ദയെയിംദ നന്നംതഹ ദുഃഖീ മനുഷ്യന രക്ഷണെയന്നു മാഡബേകു.
12147008a അര്വാക്ച പ്രതിതിഷ്ഠംതി പുലിംദശബരാ ഇവ।
12147008c ന ഹ്യയജ്ഞാ അമും ലോകം പ്രാപ്നുവംതി കഥം ചന।।
തമ്മ പാപദ കാരണദിംദ യജ്ഞദ അധികാരദിംദ വംചിതരാദവരു പുലിംദരു മത്തു ശബരരംതെ നരകദല്ലിയേ ബിദ്ദിരുത്താരെ. അവരു പരലോകദല്ലി യാവുദേ ഉത്തമ ഗതിയന്നു പഡെയുവുദില്ല.
12147009a അവിജ്ഞായൈവ മേ പ്രജ്ഞാം ബാലസ്യേവ സുപംഡിതഃ।
12147009c ബ്രഹ്മന് പിതേവ പുത്രേഭ്യഃ പ്രതി മാം വാംച ശൌനക।।
ബ്രഹ്മന്! ശൌനക! നീനു പ്രാജ്ഞ മത്തു നാനു മൂര്ഖ. നീനു നന്ന ബാലബുദ്ധിയന്നു തിളിദുകൊംഡു തംദെയു പുത്രന മേലെ സ്വഭാവതഃ സംതുഷ്ടനാഗുവംതെ നന്ന മേലൂ പ്രസന്നനാഗു.”
12147010 ശൌനക ഉവാച ।
12147010a കിമാശ്ചര്യം യതഃ പ്രാജ്ഞോ ബഹു കുര്യാദ്ധി സാംപ്രതമ്4।
12147010c ഇതി വൈ പംഡിതോ ഭൂത്വാ ഭൂതാനാം നോപതപ്യതി5।।
ശൌനകനു ഹേളിദനു: “അത്യംത പ്രാജ്ഞനാദവനു സാംപ്രതവാദുദന്നു മാഡിദരെ അദരല്ലി ആശ്ചര്യവേനിദെ? ഇദന്നു തിളിദ പംഡിതനു പ്രാണിഗള കുരിതു പരിതപിസുവുദില്ല.
12147011a പ്രജ്ഞാപ്രാസാദമാരുഹ്യ അശോച്യഃ ശോചതേ ജനാന്।
12147011c ജഗതീസ്ഥാനിവാദ്രിസ്ഥഃ പ്രജ്ഞയാ പ്രതിപശ്യതി6।।
വിശുദ്ധ ബുദ്ധിയ അട്ടവന്നേരി സ്വയം ശോകരഹിതനാഗിദ്ദുകൊംഡു ഇതര ദുഃഖീ മനുഷ്യരിഗാഗി ശോകിസുവവനു പര്വത ശിഖരവന്നേരി പര്വതദ സുത്തലിരുവ എല്ലവന്നൂ നോഡുവംതെ തന്ന ജ്ഞാനബലദിംദ എല്ലവന്നൂ തിളിദുകൊള്ളുത്താനെ.
12147012a ന ചോപലഭതേ തത്ര ന ച കാര്യാണി പശ്യതി7।
12147012c നിര്വിണ്ണാത്മാ പരോക്ഷോ വാ ധിക്കൃതഃ സര്വസാധുഷു8।।
സര്വസാധുഗളിംദ വിരക്തനാദ മത്തു അവര ദൃഷ്ടിപഥദിംദ ദൂരവിരുവ അഥവാ അവരിംദ ധിക്കരിസല്പട്ടവനിഗെ ജ്ഞാനവു ഉപലബ്ധവാഗുവുദില്ല മത്തു അവന യാവ കാര്യവൂ നഡെയുവുദില്ല.
12147013a വിദിത്വോഭയതോ വീര്യം മാഹാത്മ്യം വേദ ആഗമേ।
12147013c കുരുഷ്വേഹ മഹാശാംതിം ബ്രഹ്മാ ശരണമസ്തു തേ।।
വേദ മത്തു ആഗമഗളു ഹേളിരുവ ബ്രാഹ്മണര വീര്യ മത്തു മഹാത്മെഗളന്നു നീനു തിളിദിദ്ദീയെ. ഇല്ലി മഹാശാംതിയിംദ ബ്രാഹ്മണരു നിനഗെ നെലെയന്നു നീഡുവംതെ പ്രയത്നിസു.
12147014a തദ്വൈ പാരത്രികം ചാരു ബ്രാഹ്മണാനാമകുപ്യതാമ്।
12147014c അഥ ചേത്തപ്യസേ പാപൈര്ധര്മം ചേദനുപശ്യസി।।
ക്രോധരഹിതനാഗി ബ്രാഹ്മണരിഗെ മാഡുവ സേവെയു പാരലൌകിക ലാഭക്കെ കാരണവാഗുത്തദെ. നിന്ന പാപഗളിഗെ പശ്ചാത്താപ പഡുത്തിരുവെയാദരെ നിന്ന ദൃഷ്ടിയു നിരംതരവാഗി ധര്മദ മേലെയേ ഇരലി.”
12147015 ജനമേജയ ഉവാച ।
12147015a അനുതപ്യേ ച പാപേന ന ചാധര്മം ചരാമ്യഹമ്।
12147015c ബുഭൂഷും ഭജമാനം ച പ്രതിവാംചാമി9 ശൌനക।।
ജനമേജയനു ഹേളിദനു: “ശൌനക! നന്ന പാപഗളിഗെ പശ്ചാത്താപപഡുത്തിദ്ദേനെ. അധര്മദല്ലി നഡെദുകൊള്ളുവുദില്ല. നന്ന കല്യാണവന്നേ ബയസുത്തേനെ. ഭരവസെയന്നു നീഡുത്തിദ്ദേനെ.”
12147016 ശൌനക ഉവാച ।
12147016a ചിത്ത്വാ സ്തംഭം10 ച മാനം ച പ്രീതിമിച്ചാമി തേ നൃപ।
12147016c സര്വഭൂതഹിതേ തിഷ്ഠ ധര്മം ചൈവ പ്രതിസ്മര।।
ശൌനകനു ഹേളിദനു: “നൃപ! നാനു നിന്ന നിലുവു മത്തു മാനവന്നു ഛേദിസി നിനഗെ പ്രിയവാദുദന്നു മാഡുത്തേനെ. നീനു ധര്മവന്നു സദാ സ്മരിസുത്താ സര്വഭൂതഗള ഹിതദ സാധനെയന്നു മാഡു.
12147017a ന ഭയാന്ന ച കാര്പണ്യാന്ന ലോഭാത്ത്വാമുപാഹ്വയേ।
12147017c താം മേ ദേവാ ഗിരം സത്യാം ശൃണ്വംതു ബ്രാഹ്മണൈഃ സഹ।।
നാനു നിന്നന്നു ഭയദിംദാഗലീ കാര്പണ്യദിംദാഗലീ അഥവാ ലോഭദിംദാഗലീ സ്വീകരിസുത്തില്ല. നീനു ഈ ബ്രാഹ്മണരൊംദിഗെ ദൈവീ വാണിയംതിരുവ നന്ന ഈ സത്യമാതന്നു കേളു.
12147018a സോഽഹം ന കേന ചിച്ചാര്ഥീ ത്വാം ച ധര്മമുപാഹ്വയേ।
12147018c ക്രോശതാം സര്വഭൂതാനാമഹോ ധിഗിതി കുര്വതാമ്।।
നാനു നിന്നിംദ യാവ വസ്തുവന്നൂ ബയസുത്തില്ല. സര്വഭൂതഗളൂ നിന്നന്നു കൂഗി ധിക്കരിസുത്തിദ്ദരൂ കേവല ധര്മദ കാരണദിംദാഗി നിന്നന്നു ഇല്ലി സ്വാഗതിസുത്തിദ്ദേനെ.
12147019a വക്ഷ്യംതി മാമധര്മജ്ഞാ വക്ഷ്യംത്യസുഹൃദോ ജനാഃ।
12147019c വാചസ്താഃ സുഹൃദഃ ശ്രുത്വാ സംജ്വരിഷ്യംതി മേ ഭൃശമ്।।
ജനരു നന്നന്നു അധര്മജ്ഞനെംദു ഹേളുവരു. നന്ന സുഹൃദ് ജനരു നന്നന്നു ത്യജിസുത്താരെ. നാനു നിനഗെ നീഡുവ ധര്മോപദേശവന്നു കേളി നന്ന സുഹൃദയരു അത്യംത രോഷദിംദ ഉരിയുത്താരെ.
12147020a കേ ചിദേവ മഹാപ്രാജ്ഞാഃ പരിജ്ഞാസ്യംതി കാര്യതാമ്।
12147020c ജാനീഹി മേ കൃതം താത ബ്രാഹ്മണാന് പ്രതി ഭാരത।।
ഭാരത! യാരാദരൂ മഹാപ്രാജ്ഞരേ നന്ന ഈ കാര്യവന്നു അര്ഥമാഡികൊള്ളബല്ലരു. ബ്രാഹ്മണരിഗെ ഒള്ളെയദന്നു മാഡബേകെന്നുവുദേ നന്ന ഈ കാര്യദ ഉദ്ദേശവാഗിദെ. ഇദന്നു നീനു ചെന്നാഗി തിളിദുകോ.
12147021a യഥാ തേ മത്കൃതേ ക്ഷേമം ലഭേരംസ്തത്തഥാ കുരു।
12147021c പ്രതിജാനീഹി ചാദ്രോഹം ബ്രാഹ്മണാനാം നരാധിപ।।
ബ്രാഹ്മണരു നന്നല്ലി ഹേഗെ ക്ഷേമവാഗിദ്ദാരോ ഹാഗെ നീനൂ അവര ക്ഷേമവന്നു നോഡികോ. നരാധിപ! ബ്രാഹ്മണര കുരിതു ദ്രോഹവന്നെസഗുവുദില്ല എംദു പ്രതിജ്ഞെയന്നു മാഡു.”
12147022 ജനമേജയ ഉവാച ।
12147022a നൈവ വാചാ ന മനസാ ന പുനര്ജാതു കര്മണാ।
12147022c ദ്രോഗ്ധാസ്മി ബ്രാഹ്മണാന്വിപ്ര ചരണാവേവ തേ സ്പൃശേ।।
ജനമേജയനു ഹേളിദനു: “വിപ്ര! നിന്ന ചരണഗളന്നു മുട്ടി ശപഥമാഡുത്തിദ്ദേനെ – വാചാ, മനസാ അഥവ കര്മഗളിംദ ബ്രാഹ്മണരിഗെ ദ്രോഹവന്നെസഗുവുദില്ല!”
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീമഹാഭാരതേ ശാംതി പര്വണി ആപദ്ധര്മ പര്വണി ഇംദ്രോതപാരിക്ഷിതീയേ സപ്തചത്വാരിംശദധികശതതമോഽധ്യായഃ।।
ഇദു ശ്രീമഹാഭാരതദല്ലി ശാംതി പര്വദല്ലി ആപദ്ധര്മ പര്വദല്ലി ഇംദ്രോതപാരിക്ഷിതീയ എന്നുവ നൂരാനല്വത്തേളനേ അധ്യായവു.
-
മാം എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
ദുഷ്കൃതം എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
മഹാനാസം ബ്രാഹ്മണാനാം ഭൂയോ വക്ഷ്യാമി സാംപ്രതമ്। എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
കിമാശ്ചര്യം യദപ്രജ്ഞോ ബഹു കുര്യാദസാംപ്രതമ്। എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
നാനുകുപ്യതേ എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
പ്രതിപത്സ്യതി എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
ന ചോലഭ്യതേ തേന ന ചാശ്ചര്യാണി കുര്വതേ। എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
പൂര്വസാധുഷു എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
പ്രീതിമാന് ഭവ എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎
-
ദംഭം എംബ പാഠാംതരവിദെ (ഗീതാ പ്രെസ്). ↩︎