പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
ആരണ്യക പര്വ
അരണ്യക പര്വ
അധ്യായ 10
സാര
താനു ദുര്യോധനനന്നു പരിത്യജിസലു ശക്തനില്ലവെംദു ഹേളിദ ധൃതരാഷ്ട്രനിഗെ വ്യാസനു പുത്രവാത്സല്യദ കുരിതു ഇംദ്ര മത്തു സുരഭിയര നഡുവെ നഡെദ സംവാദവന്നു ഉദാഹരിസുവുദു (1-18). “നിന്ന മക്കളല്ലി എല്ലരൂ സമനാഗിദ്ദരൂ ദീനര മേലെ അധിക കൃപെയിരലി” എംദൂ, ദുര്യോധനനു പാംഡവരൊംദിഗെ സംധിമാഡികൊള്ളലെംദൂ വ്യാസനു ധൃതരാഷ്ട്രനിഗെ സലഹെ നീഡുവുദു (19-23).
03010001 ധൃതരാഷ്ട്ര ഉവാച।
03010001a ഭഗവന്നാഹമപ്യേതദ്രോചയേ ദ്യൂതസംസ്തവം।
03010001c മന്യേ തദ്വിധിനാക്രമ്യ കാരിതോഽസ്മീതി വൈ മുനേ।।
ധൃതരാഷ്ട്രനു ഹേളിദനു: “ഭഗവന്! ഈ ദ്യൂതദ മാതു നനഗൂ ഇഷ്ടവാഗലില്ല. മുനേ! ആദരെ വിധിയു നന്നന്നൂ മീരി നന്നിംദ ഇദു നഡെയുവ ഹാഗെ മാഡിതു എംദു നനഗന്നിസുത്തദെ.
03010002a നൈതദ്രോചയതേ ഭീഷ്മോ ന ദ്രോണോ വിദുരോ ന ച।
03010002c ഗാംധാരീ നേച്ചതി ദ്യൂതം തച്ച മോഹാത്പ്രവര്തിതം।।
ഇദു ഭീഷ്മനിഗൂ, ദ്രോണ മത്തു വിദുരരിഗൂ ഇഷ്ടവാഗിരലില്ല. ഗാംധാരിയൂ ഇദന്നു ബയസിരലില്ല. ആദരൂ മോഹദിംദ ദ്യൂതവു നഡെദുഹോയിതു!
03010003a പരിത്യക്തും ന ശക്നോമി ദുര്യോധനമചേതനം।
03010003c പുത്രസ്നേഹേന ഭഗവന്ജാനന്നപി യതവ്രത।।
ഭഗവന്! യതവ്രത! തിളിദിദ്ദരൂ കൂഡ പുത്രസ്നേഹദിംദാഗി നാനു ആ അചേതന ദുര്യോധനനന്നു പരിത്യജിസലു ശക്തനാഗില്ല!”
03010004 വ്യാസ ഉവാച।
03010004a വൈചിത്രവീര്യ നൃപതേ സത്യമാഹ യഥാ ഭവാന്।
03010004c ദൃഢം വേദ്മി പരം പുത്രം പരം പുത്രാന്ന വിദ്യതേ।।
വ്യാസനു ഹേളിദനു: “നൃപതേ വൈചിത്രവീര്യ! നീനു ഹേളുത്തിരുവുദു സത്യ. മഗനേ ശ്രേഷ്ഠ. മഗനന്നു മീരി ഇന്നൊംദില്ല എന്നുവുദന്നു നാനൂ കൂഡ ധൃഢവാഗി തിളിദുകൊംഡിദ്ദേനെ.
03010005a ഇംദ്രോഽപ്യശ്രുനിപാതേന സുരഭ്യാ പ്രതിബോധിതഃ।
03010005c അന്യൈഃ സമൃദ്ധൈരപ്യര്ഥൈര്ന സുതാദ്വിദ്യതേ പരം।।
ഇംദ്രനൂ കൂഡ, എഷ്ടേ ബെലെബാളുവംഥഹദാഗിദ്ദരൂ മഗനിംത ശ്രേഷ്ഠവാദ സംപത്തു ബേരൊംദില്ല എന്നുവ സത്യവന്നു സുരഭിയ കണ്ണീരിനിംദ കംഡുകൊംഡിദ്ദനു.
03010006a അത്ര തേ വര്തയിഷ്യാമി മഹദാഖ്യാനമുത്തമം।
03010006c സുരഭ്യാശ്ചൈവ സംവാദമിംദ്രസ്യ ച വിശാം പതേ।।
വിശാംപതേ! ഇദക്കെ സംബംധിസിദ സുരഭി മത്തു ഇംദ്രര നഡുവെ നഡെദ സംവാദദ ഒംദു ഉത്തമ മഹദാഖ്യാനവന്നു ഹേളുത്തേനെ.
03010007a ത്രിവിഷ്ടപഗതാ രാജന്സുരഭിഃ പ്രാരുദത്കില।
03010007c ഗവാം മാത പുരാ താത താമിംദ്രോഽന്വകൃപായത।।
രാജന്! മഗൂ! ഹിംദെ ഗോവുഗള മാതെ സുരഭിയു സ്വര്ഗക്കെ ഹോഗി തുംബാ രോദിസിദളു. അദന്നു നോഡിദ ഇംദ്രനിഗെ അനുകംപവുംടായിതു.
03010008 ഇംദ്ര ഉവാച।
03010008a കിമിദം രോദിഷി ശുഭേ കച്ചിത് ക്ഷേമം ദിവൌകസാം।
03010008c മാനുഷേഷ്വഥ വാ ഗോഷു നൈതദല്പം ഭവിഷ്യതി।।
ഇംദ്രനു ഹേളിദനു: “ശുഭേ! യാവ കാരണക്കാഗി നീനു ഈ രീതി രോദിസുത്തിരുവെ? ദിവൌകസരു, മനുഷ്യരു മത്തു ഗോവുഗളു ക്ഷേമദിംദിദ്ദാരെ താനെ? ഇദു സണ്ണ വിഷയവാഗിരലിക്കില്ല!”
03010009 സുരഭിരുവാച।
03010009a വിനിപാതോ ന വഃ കശ്ചിദ്ദൃശ്യതേ ത്രിദശാധിപ।
03010009c അഹം തു പുത്രം ശോചാമി തേന രോദിമി കൌശിക।।
സുരഭിയു ഹേളിദളു: “ത്രിദശാധിപ! നിമഗെല്ലരിഗൂ യാവുദേ രീതിയ ആപത്തൂ ബംദൊദഗില്ല! കൌശിക! നാനു നന്ന പുത്രനിഗോസ്കര ശോകിസി അളുത്തിദ്ദേനെ.
03010010a പശ്യൈനം കര്ഷകം രൌദ്രം ദുര്ബലം മമ പുത്രകം।
03010010c പ്രതോദേനാഭിനിഘ്നംതം ലാംഗലേന നിപീഡിതം।।
നേഗില ഭാരദഡിയല്ലി നന്ന ദുര്ബല പുത്രനന്നു ഭയംകര ബാരികോലിനിംദ ആ രൈതനു ഹൊഡെയുത്തിരുവുദന്നു നോഡു!
03010011a ഏതം ദൃഷ്ട്വാ ഭൃശം ശ്രംതം വധ്യമാനം സുരാധിപ।
03010011c കൃപാവിഷ്ടാസ്മി ദേവേംദ്ര മനശ്ചോദ്വിജതേ മമ।।
സുരാധിപ! ബഹളഷ്ടു ആയാസഗൊംഡിരുവവനന്നു ചെന്നാഗി ഹൊഡെയുത്തിരുവുദന്നു നോഡി കൃപാവിഷ്ടളാഗിദ്ദേനെ. ദേവേംദ്ര! നന്ന മനസ്സിനല്ലി ശോകവു ഹുട്ടിദെ.
03010012a ഏകസ്തത്ര ബലോപേതോ ധുരമുദ്വഹതേഽധികാം।
03010012c അപരോഽല്പബലപ്രാണഃ കൃശോ ധമനിസംതതഃ।
03010012e കൃച്ച്രാദുദ്വഹതേ ഭാരം തം വൈ ശോചാമി വാസവ।।
അല്ലി ഒബ്ബ ബലവംതനു അധിക ഭാരവന്നു ഹൊത്തിദ്ദാനെ. ഇന്നൊബ്ബനു കഡിമെ ബലവുള്ളവനു കൃശനാദവനു കഡിവാണദ നിയംത്രണദല്ലിദ്ദാനെ. വാസവ! അവനു ഹേഗെ ഭാരവന്നു ഹൊരബല്ല എന്നുവുദര കുരിതേ ചിംതിസുത്തിദ്ദേനെ.
03010013a വധ്യമാനഃ പ്രതോദേന തുദ്യമാനഃ പുനഃ പുനഃ।
03010013c നൈവ ശക്നോതി തം ഭാരമുദ്വോഢും പശ്യ വാസവ।।
വാസവ! ഒംദേ സമനെ അവനന്നു ഹൊഡെയുത്തിദ്ദരൂ, തിവിയുത്തിദ്ദരൂ അവനു ആ ഭാരവന്നു എളെയലു ശക്യനില്ല. നോഡു!
03010014a തതോഽഹം തസ്യ ദുഃഖാര്താ വിരൌമി ഭൃശദുഃഖിതാ।
03010014c അശ്രൂണ്യാവര്തയംതീ ച നേത്രാഭ്യാം കരുണായതീ।।
ആദുദരിംദലേ അവനിഗാഗി ദുഃഖാര്തളാഗി ദുഃഖദിംദ തുംബാ രോദിസുത്തിദ്ദേനെ. കരുണെയിംദ കണ്ണുഗളിംദ കണ്ണീരു ഹരിയുത്തിദെ.”
03010015 ഇംദ്ര ഉവാച।
03010015a തവ പുത്രസഹസ്രേഷു പീഡ്യമാനേഷു ശോഭനേ।
03010015c കിം കൃപായിതമസ്ത്യത്ര പുത്ര ഏകോഽത്ര പീഡ്യതേ।।
ഇംദ്രനു ഹേളിദനു: “ശോഭനേ! നിന്ന സഹസ്രാരു പുത്രരു പീഡനെഗൊളഗാഗുത്തിദ്ദാരെ. ഈ ഒബ്ബനേ പുത്രന പീഡനെയിംദ നീനു ഏകെ കൃപാവിഷ്ടളാഗിദ്ദീയെ?”
03010016 സുരഭിരുവാച।
03010016a യദി പുത്രസഹസ്രം മേ സര്വത്ര സമമേവ മേ।
03010016c ദീനസ്യ തു സതഃ ശക്ര പുത്രസ്യാഭ്യധികാ കൃപാ।।
സുരഭിയു ഹേളിദളു: “ശക്ര! നനഗെ സഹസ്രാരു പുത്രരിദ്ദരൂ സര്വരൂ നനഗെ സമനാഗിദ്ദാരെ. ആദരെ ദീനനാദ സുതന മേലെ കൃപെയു അധിക!””
03010017 വ്യാസ ഉവാച।
03010017a തദിംദ്രഃ സുരഭീവാക്യം നിശമ്യ ഭൃശവിസ്മിതഃ।
03010017c ജീവിതേനാപി കൌരവ്യ മേനേഽഭ്യധികമാത്മജം।।
വ്യാസനു ഹേളിദനു: “കൌരവ്യ! സുരഭിയ മാതുഗളന്നു കേളിദ ഇംദ്രനു അത്യംത വിസ്മിതനാദനു മത്തു ആത്മജനു ജീവക്കിംതലൂ അധികവെംദു തന്നല്ലിയേ യോചിസിദനു.
03010018a പ്രവവര്ഷ ച തത്രൈവ സഹസാ തോയമുല്ബണം।
03010018c കര്ഷകസ്യാചരന്വിഘ്നം ഭഗവാന്പാകശാസനഃ।।
ആഗ ഭഗവാന് പാകശാസനനു അല്ലി തക്ഷണവേ അതി മളെയന്നു സുരിസി കൃഷികന ഹൂളുവികെഗെ വിഘ്നവന്നുംടുമാഡിദനു.
03010019a തദ്യഥാ സുരഭിഃ പ്രാഹ സമമേവാസ്തു തേ തഥാ।
03010019c സുതേഷു രാജന്സര്വേഷു ദീനേഷ്വഭ്യധികാ കൃപാ।।
രാജന്! സുരഭിയു ഹേളിദംതെ നിന്ന മക്കളല്ലി എല്ലരൂ സമനാഗിദ്ദരൂ ദീനര മേലെ അധിക കൃപെയിരലി.
03010020a യാദൃശോ മേ സുതഃ പംഡുസ്താദൃശോ മേഽസി പുത്രക।
03010020c വിദുരശ്ച മഹാപ്രാജ്ഞഃ സ്നേഹാദേതദ്ബ്രവീമ്യഹം।।
നീനു ഹേഗെ നന്ന മഗനോ ഹാഗെയേ പാംഡുവൂ നന്നദേ മഗ. മഹാപ്രാജ്ഞ വിദുരനൂ കൂഡ. സ്നേഹദിംദ നിനഗെ ഇദന്നു ഹേളുത്തിദ്ദേനെ.
03010021a ചിരായ തവ പുത്രാണാം ശതമേകശ്ച പാര്ഥിവ।
03010021c പാംഡോഃ പംചൈവ ലക്ഷ്യംതേ തേഽപി മംദാഃ സുദുഃഖിതാഃ।।
പാര്ഥിവ! നിനഗെ നൂരാഒംദു മക്കളിദ്ദാരെ. ആദരെ പാംഡുവിഗെ ഐവരേ ഇദ്ദരൂ അവരു സരളരാഗിദ്ദു തുംബാ ദുഃഖിതരാഗിരുവംതെ കാണുത്തിദ്ദാരെ.
03010022a കഥം ജീവേയുരത്യംതം കഥം വര്ധേയുരിത്യപി।
03010022c ഇതി ദീനേഷു പാര്ഥേഷു മനോ മേ പരിതപ്യതേ।।
അവരു ഹേഗെ കൊനെയവരെഗെ ഉളിയുത്താരെ മത്തു ഹേഗെ വൃദ്ധിസുത്താരെ എംദു ആ ദീന പാര്ഥര കുരിതു നന്ന മനസ്സു പരിതപിസുത്തിദെ.
03010023a യദി പാര്ഥിവ കൌരവ്യാം ജീവമാനാനിഹേച്ചസി।
03010023c ദുര്യോധനസ്തവ സുതഃ ശമം ഗച്ചതു പാംഡവൈഃ।।
പാര്ഥിവ! കൌരവ്യരു ജീവംതരാഗിരബേകെംദു ബയസുവെയാദരെ നിന്ന സുത ദുര്യോധനനു പാംഡവരല്ലി ഹോഗി സംധിമാഡികൊള്ളലി.”
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീ മഹാഭാരതേ ആരണ്യകപര്വണി അരണ്യകപര്വണി സുരഭ്യുപാഖ്യാനേ ദശമോഽധ്യായഃ।
ഇദു ശ്രീ മഹാഭാരതദല്ലി ആരണ്യകപര്വദല്ലി അരണ്യകപര്വദല്ലി സുരഭിയ കഥെ എന്നുവ ഹത്തനെയു അധ്യായവു.