പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
ആദി പര്വ
ആസ്തീക പര്വ
അധ്യായ 32
സാര
ശേഷനു തായിയന്നു തൊരെദു തപസ്സു മാഡിദുദു (1-5). ബ്രഹ്മനിംദ വരദാന (6-25).01032001 ശൌനക ഉവാച।
01032001a ജാതാ വൈ ഭുജഗാസ്താത വീര്യവംതോ ദുരാസദാഃ।
01032001c ശാപം തം ത്വഥ വിജ്ഞായ കൃതവംതോ നു കിം പരം।।
ശൌനകനു ഹേളിദനു: “വീര്യവംത ദുരാസദ നാഗഗള കുരിതു തിളിദുകൊംഡെവു. ശാപവന്നു തിളിദ നംതര അവരു ഏനു മാഡിദരു?”
01032002 സൂത ഉവാച।
01032002a തേഷാം തു ഭഗവാന് ശേഷസ്ത്യക്ത്വാ കദ്രൂം മഹായശാഃ।
01032002c തപോ വിപുലമാതസ്ഥേ വായുഭക്ഷോ യതവ്രതഃ।।
സൂതനു ഹേളിദനു: “മഹായശ ഭഗവാന് ശേഷനു കദ്രുവന്നു തൊരെദു യതവ്രതനാഗി, ഗാളിയന്നു മാത്ര സേവിസുത്താ വിപുല തപസ്സന്നു കൈഗൊംഡനു.
01032003a ഗംധമാദനമാസാദ്യ ബദര്യാം ച തപോരതഃ।
01032003c ഗോകര്ണേ പുഷ്കരാരണ്യേ തഥാ ഹിമവതസ്തടേ।।
ഗംധമാദന, ബദരി, ഗോകര്ണ, മത്തു പുഷ്കരഗള അരണ്യഗളല്ലി മത്തു ഹിമത് പര്വതദല്ലി തപസ്സു മാഡിദനു.
01032004a തേഷു തേഷു ച പുണ്യേഷു തീര്ഥേഷ്വായതനേഷു ച।
01032004c ഏകാംതശീലീ നിയതഃ സതതം വിജിതേംദ്രിയഃ।।
ഈ എല്ല പുണ്യ തീര്ഥ-ആയതനഗളല്ലി ഏകാംതശീലനൂ, നിയതവ്രതനൂ, സതത ജിതേംദ്രിയനൂ ആഗിദ്ദനു.
01032005a തപ്യമാനം തപോ ഘോരം തം ദദര്ശ പിതാമഹഃ।
01032005c പരിശുഷ്കമാംസത്വക്സ്നായും ജടാചീരധരം പ്രഭും।।
ജടെ കട്ടി ഹരുകു ബട്ടെയന്നു ധരിസി, ചര്മ-മാംസഗളു ഒണഗിഹോഗി, ഘോര തപസ്സന്നു തപിസുത്തിരുവ ആ പ്രഭുവന്നു പിതാമഹനു നോഡിദനു.
01032006a തമബ്രവീത്സത്യധൃതിം തപ്യമാനം പിതാമഹഃ।
01032006c കിമിദം കുരുഷേ ശേഷ പ്രജാനാം സ്വസ്തി വൈ കുരു।।
തപിസുത്തിരുവ സത്യധൃതിഗെ പിതാമഹനു ഹേളിദനു: “ശേഷ! ഇദേനു മാഡുത്തിദ്ദീയെ? ലോകക്കെ ഒളിതന്നു മാഡു.
01032007a ത്വം ഹി തീവ്രേണ തപസാ പ്രജാസ്താപയസേഽനഘ।
01032007c ബ്രൂഹി കാമം ച മേ ശേഷ യത്തേ ഹൃദി ചിരം സ്ഥിതം।।
അനഘ! നിന്ന ഈ തീവ്ര തപസ്സിനിംദ ലോകഗളു സുഡുത്തിവെ. ശേഷ! നിന്ന ഹൃദയദല്ലിരുവ ബയകെയന്നു നനഗെ ഹേളു.”
01032008 ശേഷ ഉവാച।
01032008a സോദര്യാ മമ സര്വേ ഹി ഭ്രാതരോ മംദചേതസഃ।
01032008c സഹ തൈര്നോത്സഹേ വസ്തും തദ്ഭവാനനുമന്യതാം।।
ശേഷനു ഹേളിദനു: “നന്ന സഹോദരരെല്ലരൂ മംദചേതസരു. നനഗെ അവരൊഡനെ വാസിസുവുദു ബേഡ. ഭഗവന്! ഇദന്നേ നനഗെ കരുണിസു.
01032009a അഭ്യസൂയംതി സതതം പരസ്പരമമിത്രവത്।
01032009c തതോഽഹം തപ ആതിഷ്ഠേ നൈതാന്പശ്യേയമിത്യുത।।
അവരു പരസ്പരരല്ലി സദാ അസൂയെ മത്തു ശത്രുത്വദല്ലിയേ നിരതരാഗിദ്ദാരെ. ആദുദരിംദലേ നാനു തപസ്സന്നു കൈഗൊംഡെനു. അവരന്നു നോഡുവുദൂ ബേഡവാഗിദെ.
01032010a ന മര്ഷയംതി സതതം വിനതാം സസുതാം ച തേ।
01032010c അസ്മാകം ചാപരോ ഭ്രാതാ വൈനതേയഃ പിതാമഹ।।
പിതാമഹ! വിനതെ മത്തു അവള മഗ, നമ്മ തമ്മ, വൈനതേയരിഗെ അവരു സദാ കഷ്ടഗളന്നു കൊഡുത്തിദ്ദാരെ.
01032011a തം ച ദ്വിഷംതി തേഽത്യര്ഥം സ ചാപി സുമഹാബലഃ।
01032011c വരപ്രദാനാത്സ പിതുഃ കശ്യപസ്യ മഹാത്മനഃ।।
തംദെ മഹാത്മ കശ്യപന വരദാനദിംദ മഹാബലനാദ അവനന്നു ദ്വേഷിസുത്താ ബംദിദ്ദാരെ.
01032012a സോഽഹം തപഃ സമാസ്ഥായ മോക്ഷ്യാമീദം കലേവരം।
01032012c കഥം മേ പ്രേത്യഭാവേഽപി ന തൈഃ സ്യാത്സഹ സംഗമഃ।।
ദേഹദിംദ മുക്തിയന്നു പഡെയലോസുഗവേ നാനു ഈ തപസ്സന്നു മാഡുത്തിരുവെനു. യാവ കാരണദിംദലൂ നാനു അവരൊംദിഗെ ജീവിസലു ബയസുവുദില്ല.”
01032013 ബ്രഹ്മോവാച।
01032013a ജാനാമി ശേഷ സര്വേഷാം ഭ്രാതൄണാം തേ വിചേഷ്ടിതം।
01032013c മാതുശ്ചാപ്യപരാധാദ്വൈ ഭ്രാതൄണാം തേ മഹദ്ഭയം।।
ബ്രഹ്മനു ഹേളിദനു: “ശേഷ! നിന്ന സഹോദരര കുരിതു എല്ലവന്നൂ നാനു തിളിദിദ്ദേനെ. അപരാധഗൈദു തായിയിംദ പഡെദ ശാപദിംദ നിന്ന സഹോദരരല്ലി മഹാഭയവിദെ.
01032014a കൃതോഽത്ര പരിഹാരശ്ച പൂര്വമേവ ഭുജംഗമ।
01032014c ഭ്രാതൄണാം തവ സര്വേഷാം ന ശോകം കര്തുമര്ഹസി।।
ഭുജംഗമ! പൂര്വദല്ലിയേ നാനു ഇദക്കെ പരിഹാരവന്നു മാഡിദ്ദേനെ. നിന്ന സഹോദരരെല്ലര സലുവാഗി നീനു ശോകിസ ബേഡ.
01032015a വൃണീഷ്വ ച വരം മത്തഃ ശേഷ യത്തേഽഭികാംക്ഷിതം।
01032015c ദിത്സാമി ഹി വരം തേഽദ്യ പ്രീതിര്മേ പരമാ ത്വയി।।
ശേഷ! നിനഗിഷ്ടവാദ യാവ വരവന്നാദരൂ കേളു. നിന്നിംദ പരമ പ്രീതനാദ നാനു ഇംദു നിനഗെ വരവന്നു കൊഡുത്തേനെ.
01032016a ദിഷ്ട്യാ ച ബുദ്ധിര്ധര്മേ തേ നിവിഷ്ടാ പന്നഗോത്തമ।
01032016c അതോ ഭൂയശ്ച തേ ബുദ്ധിര്ധര്മേ ഭവതു സുസ്ഥിരാ।।
പന്നഗോത്തമ! നിന്ന ബുദ്ധിയു ധര്മദല്ലി നിരതവാഗിരുവുദന്നു ഗമനിസിദ്ദേനെ. നിന്ന ബുദ്ധിയു ധര്മദല്ലി ഇന്നൂ സുസ്ഥിരവാഗിരലി.”
01032017 ശേഷ ഉവാച।
01032017a ഏഷ ഏവ വരോ മേഽദ്യ കാംക്ഷിതഃ പ്രപിതാമഹ।
01032017c ധര്മേ മേ രമതാം ബുദ്ധിഃ ശമേ തപസി ചേശ്വര।।
ശേഷനു ഹേളിദനു: “പ്രപിതാമഹ! ഈശ്വര, ധര്മ മത്തു തപസ്സിനല്ലി നന്ന ബുദ്ധിയു രമിസുത്തിരലി. ഇദേ നന്ന ബയകെയ വര.”
01032018 ബ്രഹ്മോവാച।
01032018a പ്രീതോഽസ്മ്യനേന തേ ശേഷ ദമേന പ്രശമേന ച।
01032018c ത്വയാ ത്വിദം വചഃ കാര്യം മന്നിയോഗാത്പ്രജാഹിതം।।
ബ്രഹ്മനു ഹേളിദനു: “ശേഷ! നിന്ന ഈ ദമ മത്തു പ്രശമനഗളിംദ പ്രീതനാഗിദ്ദേനെ. പ്രജാഹിതക്കോസ്കര നന്ന നിയോഗദംതെ നാനു ഹേളുവ ഈ കാര്യവൂ നിന്നിംദ ആഗലി.
01032019a ഇമാം മഹീം ശൈലവനോപപന്നാം സസാഗരാം സാകരപത്തനാം ച।
01032019c ത്വം ശേഷ സമ്യക്ചലിതാം യഥാവത് സംഗൃഹ്യ തിഷ്ഠസ്വ യഥാചലാ സ്യാത്।।
ശേഷ! പര്വത, കണിവെ, സാഗര, പട്ടണഗളന്നു ഹൊത്തു ഓലാഡുത്തിരുവ ഈ മഹിയു അചലവാഗിരുവംതെ നീനു അവളന്നു സരിയാഗി ഹൊത്തി നില്ലു.”
01032020 ശേഷ ഉവാച।
01032020a യഥാഹ ദേവോ വരദഃ പ്രജാപതിഃ മഹീപതിര്ഭൂതപതിര്ജഗത്പതിഃ।
01032020c തഥാ മഹീം ധാരയിതാസ്മി നിശ്ചലാം പ്രയച്ഛ താം മേ ശിരസി പ്രജാപതേ।।
ശേഷനു ഹേളിദനു: “ദേവ! വരദ! പ്രജാപതി! മഹീപതി! ഭൂതപതി! ജഗത്പതി! പ്രജാപതി! നിന്ന ഹേളികെയംതെ ഈ മഹിയന്നു നിശ്ചലവാഗി നന്ന ശിരദമേലെ ഹൊരുത്തേനെ.”
01032021 ബ്രഹ്മോവാച।
01032021a അധോ മഹീം ഗച്ഛ ഭുജംഗമോത്തമ സ്വയം തവൈഷാ വിവരം പ്രദാസ്യതി।
01032021c ഇമാം ധരാം ധാരയതാ ത്വയാ ഹി മേ മഹത്പ്രിയം ശേഷ കൃതം ഭവിഷ്യതി।।
ബ്രഹ്മനു ഹേളിദനു: “ഭുജംഗമോത്തമ ശേഷ! മഹിയ അഡിയല്ലി ഹോഗു. നിനഗെ അവളേ ദാരിയന്നു മാഡികൊഡുവളു. ഈ ഭൂമിയന്നു നീനു ഹൊരുവുദരിംദ നനഗെ മഹാ പ്രിയവാദുദന്നു മാഡിദഹാഗെ ആഗുത്തദെ.””
01032022 സൂത ഉവാച।
01032022a തഥേതി കൃത്വാ വിവരം പ്രവിശ്യ സ പ്രഭുര്ഭുവോ ഭുജഗവരാഗ്രജഃ സ്ഥിതഃ।
01032022c ബിഭര്തി ദേവീം ശിരസാ മഹീം ഇമാം സമുദ്രനേമിം പരിഗൃഹ്യ സര്വതഃ।।
സൂതനു ഹേളിദനു: “നാഗഗള അഗ്രജ ആ പ്രഭുവു “ഹാഗെയേ ആഗലി” എംദു ഹേളി, ദരവന്നു പ്രവേശിസി, മഹീദേവിയന്നു ശിരദ മേലെ ഹൊത്തു ഈ സമുദ്രനേമിയന്നു പരിഗ്രഹിസിദനു.”
01032023 ബ്രഹ്മോവാച।
01032023a ശേഷോഽസി നാഗോത്തമ ധര്മദേവോ മഹീമിമാം ധാരയസേ യദേകഃ।
01032023c അനംതഭോഗഃ പരിഗൃഹ്യ സര്വാം യഥാഹമേവം ബലഭിദ്യഥാ വാ।।
ബ്രഹ്മനു ഹേളിദനു: “ശേഷ! ഒബ്ബനേ ഈ മഹിയന്നു ധാരണമാഡിദ നീനു നാഗഗളല്ലെല്ലാ ഉത്തമനൂ ധര്മദേവനൂ ആഗിദ്ദീയെ. ഇംദ്ര മത്തു നാനു മാത്ര ഈ മഹിയന്നു ഹൊരബല്ലെവു.””
01032024 സൂത ഉവാച।
01032024a അധോ ഭൂമേര്വസത്യേവം നാഗോഽനംതഃ പ്രതാപവാന്।
01032024c ധാരയന്വസുധാമേകഃ ശാസനാദ്ബ്രഹ്മണോ വിഭുഃ।।
സൂതനു ഹേളിദനു: “ഈ രീതി വിഭു ബ്രഹ്മന ശാസനദംതെ പ്രതാപി നാഗ അനംതനു ഭൂമിയ അഡിയല്ലി വാസിസുത്താ ഒബ്ബനേ ഈ വസുധെയന്നു ഹൊത്തിദ്ദാനെ.
01032025a സുപര്ണം ച സഖായം വൈ ഭഗവാനമരോത്തമഃ।
01032025c പ്രാദാദനംതായ തദാ വൈനതേയം പിതാമഹഃ।।
ഭഗവാന് അമരോത്തമ പിതാമഹനു വൈനതേയ സുപര്ണനന്നു അനംതന സഖനാഗി നിയോജിസിദനു.”
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീ മഹാഭാരതേ ആദിപര്വണി ആസ്തീകപര്വണി ശേഷവൃത്തകഥനോ നാമ ദ്വാത്രിംശോഽധ്യാ യഃ।
ഇദു ശ്രീ മഹാഭാരതദല്ലി ആദിപര്വദല്ലി ആസ്തീകപര്വദല്ലി ശേഷവൃത്തകഥന എന്നുവ മൂവത്തെരഡനേ അധ്യായവു.