023 സുപര്ണഃ

പ്രവേശ

।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।

ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത

ശ്രീ മഹാഭാരത

ആദി പര്വ

ആസ്തീക പര്വ

അധ്യായ 23

സാര ഗരുഡനു സര്പഗളന്നു ദ്വീപവൊംദക്കെ കൊംഡൊയ്ദുദു (1-5). തമ്മ ദാസത്വദ കാരണവന്നു ഗരുഡനിഗെ വിനതെയു വിവരിസിദുദു (6-10). ദാസത്വദ മുക്തിഗെ ബദലാഗി സര്പഗളു ഗരുഡനല്ലി അമൃതവന്നു കേളിദുദു (11-12).

01023001 സൂത ഉവാച।
01023001a സുപര്ണേനോഹ്യമാനാസ്തേ ജഗ്മുസ്തം ദേശമാശു വൈ।
01023001c സാഗരാംബുപരിക്ഷിപ്തം പക്ഷിസംഘനിനാദിതം।।

സൂതനു ഹേളിദനു: “സുപര്ണനിംദ കരെദൊയ്യല്പട്ട നാഗഗളു സാഗരദ നീരന്നു ദാടി പക്ഷിയൊഡനെ സംതോഷദിംദ ആ ദ്വീപവന്നു തലുപിദവു.

01023002a വിചിത്രഫലപുഷ്പാഭിര്വനരാജിഭിരാവൃതം।
01023002c ഭവനൈരാവൃതം രമ്യൈസ്തഥാ പദ്മാകരൈരപി।।

അദു വിചിത്ര ഫല പുഷ്പഗളന്നു ഹൊത്ത വനരാശിയിംദ തുംബികൊംഡിത്തു ഹാഗൂ രമ്യ ഭവന പദ്മാകരഗളന്നു ഹൊംദിത്തു.

01023003a പ്രസന്നസലിലൈശ്ചാപി ഹ്രദൈശ്ചിത്രൈര്വിഭൂഷിതം।
01023003c ദിവ്യഗംധവഹൈഃ പുണ്യൈര്മാരുതൈരുപവീജിതം।।

അദു പ്രസന്ന ജലദിംദൊഡഗൂഡിദ സുംദര സരോവരഗളിംദ അലംകരിസല്പട്ടിത്തു മത്തു ദിവ്യഗംധവന്നു സൂസുവ പുണ്യ മാരുതദിംദ പുനര്ജീവനഗൊംഡിത്തു.

01023004a ഉപജിഘ്രദ്ഭിരാകാശം വൃക്ഷൈര്മലയജൈരപി।
01023004c ശോഭിതം പുഷ്പവര്ഷാണി മുംചദ്ഭിര്മാരുതോദ്ധുതൈഃ।।

മലയദല്ലി ഹുട്ടി ബീസുവ ഗാളിയു ആകാശവന്നു മുത്തിഡുവംതിരുവ സുംദര വൃക്ഷഗളിംദ പുഷ്പവൃഷ്ടിയന്നു സുരിസുത്തിത്തു.

01023005a കിരദ്ഭിരിവ തത്രസ്ഥാന്നാഗാന്പുഷ്പാംബുവൃഷ്ടിഭിഃ।
01023005c മനഃസംഹര്ഷണം പുണ്യം ഗംധര്വാപ്സരസാം പ്രിയം।
01023005e നാനാപക്ഷിരുതം രമ്യം കദ്രൂപുത്രപ്രഹര്ഷണം।।

അല്ലിരുവ വൃക്ഷഗളു പുഷ്പഗളന്നേ നീരിനംതെ സുരിസി സ്നാനമാഡിസുത്തിരുവംതെ തോരുത്തിദ്ദവു. മനസ്സിഗെ ആനംദവന്നു നീഡുവ, പുണ്യപ്രദ, ഗംധര്വ അപ്സരെയരിഗെ പ്രിയകര, നാനാ പക്ഷിഗള കലരവഗളിംദ പ്രതിധ്വനിസുത്തിദ്ദ ആ പ്രദേശവു കദ്രു പുത്രരന്നു ഹര്ഷഗൊളിസിതു.

01023006a തത്തേ വനം സമാസാദ്യ വിജഹ്രുഃ പന്നഗാ മുദാ।
01023006c അബ്രുവംശ്ച മഹാവീര്യം സുപര്ണം പതഗോത്തമം।।

ആ വനവന്നു സേരിദ നാഗഗളു സാകഷ്ടു മുദിതരാദരു മത്തു പതഗോത്തമ മഹാവീര സുപര്ണനിഗെ ഹേളിദരു:

01023007a വഹാസ്മാനപരം ദ്വീപം സുരമ്യം വിപുലോദകം।
01023007c ത്വം ഹി ദേശാന്ബഹൂന്രമ്യാന്പതന്പശ്യസി ഖേചര।।

“ഇദക്കിംതലൂ വിപുലവാഗി നീരിരുവ സുരമ്യ ദ്വീപക്കെ നമ്മന്നു കരെദൊയ്യി. നീനു ആകാശദല്ലി ഹാരി ബരുവാഗ ബഹളഷ്ടു രമ്യ പ്രദേശഗളന്നു നോഡിരബഹുദു.”

01023008a സ വിചിംത്യാബ്രവീത്പക്ഷീ മാതരം വിനതാം തദാ।
01023008c കിം കാരണം മയാ മാതഃ കര്തവ്യം സര്പഭാഷിതം।।

സ്വല്പഹൊത്തു യോചിസി ആ പക്ഷിയു മാതെ വിനതെയന്നു കേളിദനു: “മാതെ! ഈ സര്പഗളു ഹേളിദ കെലസഗളന്നെല്ല നാനു ഏകെ മാഡബേകു?”

01023009 വിനതോവാച।
01023009a ദാസീഭൂതാസ്മ്യനാര്യായാ ഭഗിന്യാഃ പതഗോത്തമ।
01023009c പണം വിതഥമാസ്ഥായ സര്പൈരുപധിനാ കൃതം।।

വിനതെയു ഹേളിദളു: “പതഗോത്തമ! സര്പഗള മോസദിംദ നാനു പണവന്നു സോതു നന്ന പതിയ എരഡനേ പത്നി നന്ന സഹോദരിയ ദാസിയാഗിദ്ദേനെ.””

01023010 സൂത ഉവാച।
01023010a തസ്മിംസ്തു കഥിതേ മാത്രാ കാരണേ ഗഗനേചരഃ।
01023010c ഉവാച വചനം സര്പാംസ്തേന ദുഃഖേന ദുഃഖിതഃ।।

സൂതനു ഹേളിദനു: “തായിയിംദ കാരണവന്നു തിളിദ ഗഗനേചരനു ദുഃഖിതനാഗി സര്പഗളിഗെ ഹേളിദനു:

01023011a കിമാഹൃത്യ വിദിത്വാ വാ കിം വാ കൃത്വേഹ പൌരുഷം।
01023011c ദാസ്യാദ്വോ വിപ്രമുച്യേയം സത്യം ശംസത ലേലിഹാഃ।।

“സര്പഗളേ! ഏനന്നു തംദുകൊഡുവുദരിംദ, അഥവാ ഏനന്നു ഹേളികൊഡുവുദരിംദ, അഥവാ എംഥഹ പൌരുഷ കെലസവന്നു മാഡുവുദരിംദ നാവു ഈ ദാസത്വദിംദ ബിഡുഗഡെ ഹൊംദബഹുദു ഹേളി.”

01023012a ശ്രുത്വാ തമബ്രുവന്സര്പാ ആഹരാമൃതമോജസാ।
01023012c തതോ ദാസ്യാദ്വിപ്രമോക്ഷോ ഭവിതാ തവ ഖേചര।।

അവനു ഹേളിദ്ദുദന്നു കേളിദ സര്പഗളു “ഖേചര! ബലവന്നുപയോഗിസി അമൃതവന്നു തെഗെദുകൊംഡു ബാ. ആഗ നീവു ദാസത്വദിംദ മുക്തരാഗുവിരി” എംദവു.”

സമാപ്തി ഇതി ശ്രീ മഹാഭാരതേ ആദിപര്വണി ആസ്തീകപര്വണി സൌപര്ണേ ത്രയോവിംശോഽധ്യായഃ। ഇദു ശ്രീ മഹാഭാരതദല്ലി ആദിപര്വദല്ലി ആസ്തീകപര്വദല്ലി സൌപര്ണദല്ലി ഇപ്പത്മൂരനേ അധ്യായവു.