പ്രവേശ
।। ഓം ഓം നമോ നാരായണായ।। ശ്രീ വേദവ്യാസായ നമഃ ।।
ശ്രീ കൃഷ്ണദ്വൈപായന വേദവ്യാസ വിരചിത
ശ്രീ മഹാഭാരത
ആദി പര്വ
ആസ്തീക പര്വ
അധ്യായ 15
സാര
മേരു പര്വതദല്ലി ദേവതെഗള സമാലോചനെ (1-10). നാരായുണനു സമുദ്രവന്നു മഥിസലു സൂചിസുവുദു (11-13).
01015001 സൂത ഉവാച।
01015001a ഏതസ്മിന്നേവ കാലേ തു ഭഗിന്യൌ തേ തപോധന।
01015001c അപശ്യതാം സമായാംതമുച്ചൈശ്രവസമംതികാത്।।
01015002a യം തം ദേവഗണാഃ സര്വേ ഹൃഷ്ടരൂപാ അപൂജയന്।
01015002c മഥ്യമാനേഽമൃതേ ജാതമശ്വരത്നമനുത്തമം।।
01015003a മഹൌഘബലമശ്വാനാമുത്തമം ജവതാം വരം।
01015003c ശ്രീമംതമജരം ദിവ്യം സര്വലക്ഷണലക്ഷിതം।।
സൂതനു ഹേളിദനു: “തപോധന! ഇദേ സമയദല്ലി ഒമ്മെ ആ തംഗിയരിബ്ബരൂ അമൃത മഥന സമയദല്ലി ഹുട്ടിദ്ദ, സര്വ ദേവഗണ പൂജിത, ഹൃഷ്ടരൂപി, അനുത്തമ അശ്വരത്ന, ദിവ്യ, സര്വലക്ഷണലക്ഷിത, ശ്രീമംത, സദാ യൌവനി, അശ്വഗളല്ലേ ഉത്തമ, ശ്രേഷ്ഠ, മഹൌഘബലശാലി ഉച്ഛൈശ്രവവു തമ്മ കഡെബരുത്തിരുവുദന്നു കംഡരു.”
01015004 ശൌനക ഉവാച।
01015004a കഥം തദമൃതം ദേവൈര്മഥിതം ക്വ ച ശംസ മേ।
01015004c യത്ര ജജ്ഞേ മഹാവീര്യഃ സോഽശ്വരാജോ മഹാദ്യുതിഃ।।
ശൌനകനു ഹേളിദനു: “ഹേഗെ മത്തു ഏകെ ദേവതെഗളു അമൃതവന്നു മഥിസിദരു? മഹാവീര മഹാദ്യുതി അശ്വരാജനു എല്ലി ഹുട്ടിദനു? വിവരിസു.”
01015005 സൂത ഉവാച।
01015005a ജ്വലംതമചലം മേരും തേജോരാശിമനുത്തമം।
01015005c ആക്ഷിപംതം പ്രഭാം ഭാനോഃ സ്വശൃംഗൈഃ കാംചനോജ്ജ്വലൈഃ।।
സൂതനു ഹേളിദനു: “അനുത്തമ തേജോരാശിയാഗി പ്രജ്വലിസുത്തിരുവ മേരു1 എംബ പര്വതവിദെ. അദര ഉജ്വല കാംചന ശൃംഗദ മേലെ ബിദ്ദ സൂര്യകിരണഗളു അല്ലിംദ ഹൊരബീളുത്തിദ്ദവു.
01015006a കാംചനാഭരണം ചിത്രം ദേവഗംധര്വസേവിതം।
01015006c അപ്രമേയമനാധൃഷ്യമധര്മബഹുലൈര്ജനൈഃ।।
കാംചനാഭരണ ഭൂഷിത, ദേവഗംധര്വസേവിത, അപ്രമേയവൂ അനാധൃഷവൂ ആദ അദു അധര്മിഗളിഗെ കാണദേ ഇരുവംഥഹദു.
01015007a വ്യാലൈരാചരിതം ഘോരൈര്ദിവ്യൌഷധിവിദീപിതം।
01015007c നാകമാവൃത്യ തിഷ്ഠംതമുച്ഛ്രയേണ മഹാഗിരിം।।
ദിവ്യൌഷധിഗളിംദ ബെളഗുത്തിരുവ ആ മഹാഗിരിയ ഉത്തുംഗ ശിഖരദല്ലി ഘോര പ്രാണിഗളു സംചരിസുത്തിരുത്തവെ.
01015008a അഗമ്യം മനസാപ്യന്യൈര്നദീവൃക്ഷസമന്വിതം।
01015008c നാനാപതഗസംഘൈശ്ച നാദിതം സുമനോഹരൈഃ।।
മനസ്സിഗൂ അഗമ്യവാദ അദു അനേക നദീ വൃക്ഷഗളന്നു ഹൊംദിദെ മത്തു നാനാ പക്ഷിഗള സുമനോഹര നാദദിംദ തുംബിദെ.
01015009a തസ്യ പൃഷ്ടമുപാരുഹ്യ ബഹുരത്നാചിതം ശുഭം।
01015009c അനംതകല്പമുദ്വിദ്ധം സുരാഃ സര്വേ മഹൌജസഃ।।
അനംത കല്പദിംദലൂ എത്തര നിംതിദ്ദ അദര ശുഭ ശിഖരദ മേലെ മഹൌജസ സുരരെല്ലരൂ സഭെയന്നു രചിസിദ്ദരു.
01015010a തേ മംത്രയിതുമാരബ്ധാസ്തത്രാസീനാ ദിവൌകസഃ।
01015010c അമൃതാര്ഥേ സമാഗമ്യ തപോനിയമസംസ്ഥിതാഃ।।
അല്ലി കുളിതുകൊംഡു തപോനിയമ സംസ്ഥിത ദിവൌകസരു അമൃതവന്നു ഹേഗെ പഡെയബഹുദു എംദു പരസ്പരരല്ലി വിചാരിസുത്തിദ്ദരു2.
01015011a തത്ര നാരായണോ ദേവോ ബ്രഹ്മാണമിദമബ്രവീത്।
01015011c ചിംതയത്സു സുരേഷ്വേവം മംത്രയത്സു ച സര്വശഃ।।
മംത്രാലോചനെയല്ലി തൊഡഗിദ്ദ സുരരെല്ലരന്നൂ മത്തു ബ്രഹ്മനന്നൂ ഉദ്ദേശിസി ദേവ നാരായണനു ഹേളിദനു:
01015012a ദേവൈരസുരസംഘൈശ്ച മഥ്യതാം കലശോദധിഃ।
01015012c ഭവിഷ്യത്യമൃതം തത്ര മഥ്യമാനേ മഹോദധൌ।।
“ദേവതെഗളൂ അസുരരൂ ഒംദുഗൂഡി മഹാസാഗരവന്നു കഡെയലി. മഹാ സമുദ്രവന്നു കഡെയുവാഗ അല്ലി അമൃതവു ഹുട്ടുവുദു.
01015013a സര്വൌഷധീഃ സമാവാപ്യ സര്വരത്നാനി ചൈവ ഹി।
01015013c മംഥധ്വമുദധിം ദേവാ വേത്സ്യധ്വമമൃതം തതഃ।।
ദേവതെഗളേ! സാഗരവന്നു കഡെയുവാഗ മൊദലു സര്വ ഔഷധിഗളൂ, സര്വരത്നഗളൂ മേല്ബരുത്തവെ. കൊനെയല്ലി അമൃതവൂ ദൊരെയുത്തദെ.””
സമാപ്തി
ഇതി ശ്രീ മഹാഭാരതേ ആദിപര്വണി ആസ്തീകപര്വണി അമൃതമംഥനേ പംചദശോഽധ്യായഃ।
ഇദു ശ്രീ മഹാഭാരതദല്ലി ആദിപര്വദല്ലി ആസ്തീകപര്വദല്ലി അമൃതമംഥനദല്ലി ഹദിനൈദനെയ അധ്യായവു.
-
പുരാണഗള പ്രകാര ഐദു ശിഖരഗളുള്ള ഈ മേരു പര്വതവു ഭൌതിക, പാരമാര്ഥിക മത്തു ആധ്യാത്മിക പ്രപംചഗള മധ്യ നാഡി. ഇദു ഭൂമംഡല അംദരെ ഗ്രഹ-നക്ഷത്രഗളോപാദിയാഗി കാണുവ മംഡലദ മധ്യദല്ലിദെ മത്തു സൂര്യ, ഗ്രഹ മംഡലഗളു മത്തു നക്ഷത്ര മംഡലഗളു മേരു പര്വതവന്നു ദിനക്കൊംദു ബാരി പ്രദക്ഷിണെ മാഡുത്തവെ എംദു പുരാണഗളു തിളിസുത്തവെ. മേരു പര്വതദ ശിഖരദല്ലി ബ്രഹ്മ മത്തു ഇതര ദേവതെഗളു വാസിസുത്താരെ. ↩︎
-
ശിവാംശസംഭൂത അത്രിപുത്ര ദുര്വാസ ഋഷിയു ഇംദ്രനിഗിത്ത ശാപവേ സമുദ്രമഥനക്കെ മൂലകാരണ. ഒമ്മെ ദുര്വാസനു വിദ്യാധരിയോര്വളിംദ കേളി പഡെദ മംഗളകര ഹാരവൊംദന്നു ദേവേംദ്രനിഗെ കൊഡലു അവനു അദന്നു മദിസിദ ഐരാവതദ കുംഭസ്ഥളദല്ലിട്ടനു. മദദിംദ കുരുഡാഗിദ്ദ ഐരാവതവു ആ ഹാരവന്നു സൊംഡിലിനിംദ മൂസി നെലദ മേലെ എസെയിതു. അദന്നു നോഡി കുപിതനാദ ദുര്വാസനു “നിന്ന ത്രൈലോക്യദ സംപത്തെല്ലവൂ നാശവാഗുത്തദെ!” എംദു ഇദ്രനിഗെ ശപിസിദനു. ഇംദ്രന സംപത്തു നാശവാഗലു ദൈത്യരു ദേവതെഗളന്നു ജയിസി സ്വര്ഗദ അധികാരവന്നു പഡെദുകൊംഡരു. തമ്മ സംപത്തു-ബലഗളന്നു ഹിംദെ പഡെയലു ശ്രീ വിഷ്ണുവന്നു ദേവതെഗളു കേളികൊള്ളലു നാരായണനു അവരിഗെ ക്ഷീരസാഗരവന്നു മഥിസി അമൃതവന്നു പഡെയുവ ഉപായവന്നു സൂചിസിദനു (വിഷ്ണുപുരാണ, അംശ 1, അധ്യായ 9). ↩︎